werkgeefster/werkneemster

Werkneemster (40 jaar) is als projectmanager in dienst van werkgeefster, een breed HR-adviesbureau. Werkneemster is in januari 2014 bevallen van een zoon. Aansluitend aan het bevallingsverlof is zij arbeidsongeschikt. In het kader van een reorganisatie is werkneemster boventallig verklaard. Nu er geen passende functie voor werkneemster beschikbaar is, verzoekt werkgeefster ontbinding. Werkneemster voert verweer en stelt onder meer dat sprake is van verband met een opzegverbod en de stoelendansmethode wordt toegepast.

De kantonrechter oordeelt als volgt. Tijdens de mondelinge behandeling heeft werkneemster te kennen gegeven alsnog met het ontbindingsverzoek in te stemmen, omdat bij afwijzing van het verzoek een niet-werkbare situatie zou ontstaan. De arbeidsovereenkomst wordt derhalve ontbonden. Ten aanzien van de vergoeding wordt overwogen dat de bedrijfseconomische noodzaak tot reorganisatie voldoende aannemelijk is gemaakt. Nu werkgeefster ervoor gekozen heeft het functiehuis opnieuw in te richten, waarbij zij de werknemers in de gelegenheid heeft gesteld te solliciteren op de nieuw gecreëerde functies, dient zij echter wel voldoende inzichtelijk te maken in hoeverre de nieuwe functies daadwerkelijk verschillen van de oorspronkelijke functies, en voorts dat haar keuze om werkneemster niet voor een van die functies in aanmerking te brengen op zijn minst goed verdedigbaar is. Werkgeefster heeft niet erg inzichtelijk gemaakt waaruit de nieuwe functie nu precies bestaat. Evenmin heeft zij inzichtelijk gemaakt om welke reden werkneemster niet, en de aangenomen collega’s wel voldoen aan de functievereisten die in het functieprofiel zijn vermeld onder ‘Kennis’ en ‘Ervaring’. Het sociaal plan – dat in een suppletieregeling voorziet – wordt buiten beschouwing gelaten, omdat hierover geen overleg met OR of vakbonden heeft plaatsgevonden. Een ontbindingsvergoeding met C=1,3 (afgerond € 32.000 bruto) wordt in dit geval redelijk geacht.