Feiten

In februari 2017 heeft Essent N.V. een vacature geplaatst voor de functie van ‘Senior Auditor Sales’. X heeft op 2 maart 2017 per e-mail bij Essent gesolliciteerd naar deze functie. Bij e-mailbericht van 7 maart 2017 heeft Essent aan X medegedeeld dat zij niet met X in gesprek willen gaan omdat de voorkeur uitgaat naar iemand met een ‘big 4-achtergrond’ en vijf tot tien jaar ervaring. X heeft een klacht ingediend bij het College voor de Rechten van de Mens (hierna: CRM). De klacht houdt in dat X van mening is dat de handelwijze van Essent indirect verboden onderscheid naar leeftijd oplevert. Op 2 augustus 2017 heeft het CRM geoordeeld dat Essent jegens X verboden onderscheid op grond van leeftijd heeft gemaakt. Essent heeft geen maatregelen getroffen naar aanleiding van het oordeel van het CRM en geen actie ondernomen richting X. In eerste aanleg heeft X een verklaring voor recht gevorderd dat Essent verboden onderscheid naar leeftijd heeft gemaakt en dat Essent daarmee onrechtmatig jegens C heeft gehandeld. Daarbij vorderde X schadevergoeding. De kantonrechter heeft deze vorderingen afgewezen. Hiertegen komt X in hoger beroep op.

Oordeel

X stelt zich op het standpunt dat Essent jegens hem in zijn nadeel een indirect onderscheid naar leeftijd heeft gemaakt. Naar het oordeel van het hof heeft X voldoende aangevoerd om een vermoeden van onderscheid aan te nemen, omdat uit de bewoordingen van de e-mail van 7 maart 2017 kan worden opgemaakt dat de voorkeur voor een kandidaat met vijf tot tien jaar werkervaring (mede) een rol kan hebben gespeeld bij de afwijzing van X. Dat betekent dat het aan Essent is om te bewijzen dat niet in strijd met de WGBL is gehandeld. Naar het oordeel van het hof duidt het verloop en de uitkomst van de sollicitatieprocedure, zoals geschetst door Essent, erop dat leeftijd, ondanks de voorkeur van de hiring manager voor een kandidaat met vijf tot tien jaar werkervaring, geen selectiecriterium van betekenis is geweest. Het hof verwerpt de betwisting van. Essent heeft voldoende onderbouwd aangetoond dat de langere werkervaring van X geen rol van betekenis heeft gespeeld bij het verloop en de uitkomst van de selectieprocedure. Het hof ziet in de blote betwisting door X geen aanleiding te twijfelen aan het door Essent geschetste verloop en de uitkomst van de sollicitatieprocedure. Het hof neemt daarbij in aanmerking dat Essent vanwege de privacy van de betrokken kandidaten terughoudend dient te zijn met het ter beschikking stellen van informatie, maar dat Essent al in eerste aanleg nader bewijs van de achtergrond van de kandidaten heeft aangeboden door het overleggen van sollicitatiebrieven en curricula vitae (cv). Dat de voorkeur voor een kandidaat met vijf tot tien jaar werkervaring verder niet van belang is geweest in de sollicitatieprocedure van X leidt het hof ook af uit het feit dat Essent al in eerste aanleg heeft aangevoerd dat het profiel van X niet aansluit bij de gestelde vereisten in de vacature. X mist op meerdere vlakken de benodigde ervaring. Dit kan eveneens worden afgeleid uit de e-mail van 7 maart 2017. Op grond van het vorenstaande komt het hof tot de conclusie dat met voldoende mate van zekerheid is komen vast te staan dat het feit dat X meer dan tien jaar ervaring heeft, geen rol van enige betekenis heeft gespeeld bij de beslissing van Essent om X niet uit te nodigen voor een sollicitatiegesprek of de functie niet aan hem aan te bieden. Het hof komt dan ook tot een ander oordeel dan het CRM. Nu niet gebleken is van een overtreding van het verbod van onderscheid op grond van leeftijd, kan van onrechtmatig handelen als bedoeld in artikel 6:162 BW geen sprake zijn en is ook de schade die X stelt te hebben geleden als gevolg van het onderscheid op leeftijd niet komen vast te staan.