werknemer/Saint-Gobain Nederland Beheer B.V.

Feiten

Werknemer trad op 1 oktober 1998 voor onbepaalde tijd in dienst van de Glasfabriek als allround medewerker kleurmaker/verfmenger. Daarvoor is hij als uitzendkracht bij de Glasfabriek werkzaam geweest. De arbeidsovereenkomst eindigde door opzegging per 1 november 2014 wegens bedrijfsbeëindiging. Werknemer lijdt aan dunnevezelneuropathie en lijdt als gevolg daarvan gezondheidsschade. Bij deze ziekte zijn selectief vezels aangetast die een onderdeel zijn van het autonome zenuwstelsel. Dunnevezelneuropathie leidt, behalve tot pijnklachten, vaak ook tot beperkingen in het dagelijks leven. Werknemer vordert onder meer voor recht te verklaren dat de Glasfabriek aansprakelijk is voor de bij werknemer bij de uitoefening van diens werkzaamheden voor de Glasfabriek opgelopen gezondheidsschade en de daaruit voortvloeiende schadelijke gevolgen, en vergoeding van deze schade.

Oordeel

Naar het oordeel van de kantonrechter is werknemer er niet in geslaagd aannemelijk te maken dat de dunnevezelneuropathie waaraan hij lijdt kan zijn veroorzaakt doordat hij zijn werkzaamheden bij de Glasfabriek heeft moeten verrichten onder omstandigheden die schadelijk kunnen zijn voor zijn gezondheid. Het verband tussen de dunnevezelneuropathie en de arbeidsomstandigheden bij de Glasfabriek is te onzeker of te onbepaald. Hierbij wordt in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen. Werknemer beroept zich op de brieven van 17 juni 2015 en 18 januari 2016 van de neuroloog dr. G. Hageman. Uit deze brieven leidt de kantonrechter af dat de conclusie van dr. Hageman dat de dunnevezelneuropathie zeer waarschijnlijk is veroorzaakt door blootstelling aan zware metalen is gebaseerd op het standpunt dat werknemer gedurende circa twintig jaar (van 1994 tot 2014) intensief is blootgesteld aan zware metalen. Deze conclusie, waarop werknemer zijn vordering baseert, is naar het oordeel van de kantonrechter onvoldoende onderbouwd. In ieder geval is de conclusie van dr. Hageman in belangrijke mate gebaseerd op eigen standpunten van werknemer. Op die wijze is onvoldoende geobjectiveerd en onderbouwd dat werknemer gedurende circa twintig jaar bij zijn werkzaamheden voor de Glasfabriek intensief is blootgesteld aan zware metalen. Volgens informatie van het Spierziekten Centrum Maastricht is suikerziekte bovendien de meest voorkomende onderliggende oorzaak van dunnevezelneuropathie. Daarnaast worden als oorzaken genoemd aandoeningen van het afweersysteem, infecties, giftige stoffen. Blootstelling aan zware metalen wordt niet genoemd. In ieder geval is dunnevezelneuropathie niet een ziekte die (nagenoeg) wordt veroorzaakt door blootstelling aan zware metalen. De Glasfabriek legt verslagen over van onderzoeken naar de blootstelling aan lood van haar werknemers, uitgevoerd in juni 1999, mei/juni 2000, augustus 2004 en september 2006. Gelet op de uitkomsten van de onderzoeken in 2005 en 2006 waaraan werknemer deelnam, was het loodgehalte in zijn bloed beduidend lager dan het eerste actieniveau van 300 µg/l en de wettelijke grenswaarde van 700 µg/l. Daarnaast is aannemelijk dat het gebruik en de verwerking van lood vanaf of na 2006 aanzienlijk is afgenomen. Dit brengt mee dat onwaarschijnlijk is dat werknemer na 2006 intensief is blootgesteld aan lood bij de uitvoering van zijn werkzaamheden voor de Glasfabriek. Gelet op het voorgaande motiveert werknemer onvoldoende dat hij zijn werkzaamheden voor de Glasfabriek heeft moeten verrichten onder omstandigheden die schadelijk kunnen zijn voor zijn gezondheid en heeft hij niet aannemelijk gemaakt dat de dunnevezelneuropathie waaraan hij lijdt daardoor kan zijn veroorzaakt. De vordering is niet toewijsbaar.