werknemer/werkgeefster

Feiten

Werknemer is op 1 augustus 2002 bij werkgeefster in dienst getreden als docent techniek. Op de arbeidsovereenkomst is de cao Voortgezet Onderwijs (hierna: de cao) van toepassing. Op grond van de cao bedraagt de normjaartaak van een fulltime docent 1.659 klokuren per jaar. Afwijking hiervan is niet toegestaan. De cao bepaalt dat elke school een taakbeleid moet ontwikkelen en dat de maximale lestaak 750 klokuren op jaarbasis bedraagt. De cao heeft op dit punt een minimumkarakter. In het taakbeleid is het maximumaantal klokuren les vastgesteld op 785. Op grond van het taakbeleid wordt een onderscheid gemaakt tussen vaklessen en niet-vaklessen, die ieder een eigen voor- en nawerkfactor hebben. Werkgeefster heeft op enig moment het concept ‘talentmodule’ ontwikkeld, waarbij leerlingen gedurende drie kwartalen van het schooljaar kunnen kiezen voor een lesactiviteit. Vanaf het schooljaar 2011-2012 wordt werknemer ingezet op talenturen en maken deze uren onderdeel uit van zijn normjaartaak, waarbij een voor- en nawerkfactor wordt gehanteerd die ligt tussen dat van vaklessen en niet-vaklessen. In 2017 heeft werkgeefster aan werknemer meegedeeld dat hij onvoldoende uren heeft om zijn normjaartaak te vullen. Vanaf dat moment is er tussen partijen een discussie ontstaan over de kwalificatie en waarde van talenturen. Werknemer vordert voor recht te verklaren dat de talenturen als lesuren dienen te worden aangemerkt en daarmee meetellen in de totale berekening van het maximumaantal lesuren. Werknemer vordert verder veroordeling van werkgeefster tot vergoeding van de extra lesuren die hij vanaf het schooljaar 2012/2013 heeft gegeven boven het maximumaantal. Werknemer heeft aan zijn vordering ten grondslag gelegd dat werkgeefster niet als goed werkgever handelt, door hem in strijd met de cao jaarlijks te belasten met meer dan 750 klokuren les.

Oordeel

Op de zitting is gebleken dat partijen het erover eens zijn dat een talentles een aparte status heeft, die niet is vermeld in het taakbeleid 2012-2014. Het is geen vakles, het is geen niet-vakles, maar wel een les met een opslag voor voorwerk. De gevorderde verklaring voor recht wordt toegewezen. Naar het oordeel van de kantonrechter is het maar zeer de vraag of een verhoging van de in de cao opgenomen maximale lestaak, zoals opgenomen in het taakbeleid, was toegestaan. De cao heeft op dit punt namelijk een minimumkarakter. Los van deze discussie is in deze zaak het volgende van belang. Uit de stellingen van werknemer is niet af te leiden dat hij, met inbegrip van de talenturen, vanaf het schooljaar 2012/2013 meer uren heeft gewerkt dan zijn normjaartaak van 1.659 klokuren per jaar. De vordering tot vergoeding van (extra) klokuren les is reeds op die grond niet toewijsbaar. De vordering wordt afgewezen.