werkgeefster/werknemer

Feiten

Werknemer is sinds 17 oktober 2016 in dienst van werkgeefster, laatstelijk als Regiomanager, op basis van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Hij heeft zich op 26 november 2018 ziek gemeld. Op 17 januari 2019 oordeelde de bedrijfsarts dat werknemer fors beperkt was in het persoonlijk en sociaal functioneren en dat er sprake was van een verlaagd energieniveau. In een waarschuwingsbrief van 21 januari 2019 heeft werkgeefster werknemer laten weten dat zij contact wilde in verband met de wederzijdse re-integratieverplichtingen maar dat hij onbereikbaar is. Werkgeefster heeft werknemer in deze brief verzocht contact op te nemen en gewaarschuwd voor loonopschorting. Werknemer heeft geen contact opgenomen met werkgeefster. Om die reden is het loon opgeschort. Bij brief van 1 februari 2019 heeft werkgeefster werknemer uitgenodigd voor een gesprek en aangekondigd dat, indien hij niet aanwezig zou zijn, zijn loon stopgezet zou worden. Werknemer was niet aanwezig. Medio februari 2019 laten de bedrijfsarts en de arbodienst werkgeefster weten dat het hen niet lukt om contact met werknemer te hebben. In een brief van 20 februari 2019 heeft werkgeefster werknemer opnieuw uitgenodigd voor een gesprek om onder meer een plan van aanpak op te kunnen stellen. Hierin is aangegeven dat als werknemer niet zou komen, zijn loon zou worden stopgezet en een ontslagprocedure zou worden opgestart. Werknemer is vervolgens niet verschenen. Werkgeefster heeft de loonopschorting omgezet in een loonstop en een deskundigenoordeel aangevraagd bij UWV. Het UWV was niet in staat een oordeel te geven omdat het geen contact heeft kunnen krijgen met werknemer. Werkgeefster verzoekt de arbeidsovereenkomst te ontbinden op de e-grond en om de ontbindingsdatum op een eerder tijdstip vast te stellen.

Oordeel

Werkgeefster heeft werknemer meerdere malen gemaand tot nakoming van zijn re-integratieverplichtingen en tot tweemaal toe een loonsanctie toegepast. Voorts beschikt werkgeefster weliswaar niet over een deskundigenverklaring van het UWV, maar de oorzaak hiervan is gelegen in de omstandigheid dat de deskundige er, ondanks diverse pogingen daartoe, niet in is geslaagd contact te krijgen met werknemer. Gelet hierop kan in dit geval in redelijkheid niet van werkgeefster gevergd worden een dergelijke verklaring over te leggen. Hieruit volgt dat sprake is van een redelijke grond voor ontbinding. Voorts is de kantonrechter niet gebleken dat werknemer een deugdelijke reden had om niet mee te werken aan zijn re-integratie. Gelet hierop acht de kantonrechter zijn gedrag zodanig laakbaar dat dit te kwalificeren is als ernstig verwijtbaar. Werkgeefster heeft het verzoek om de ontbindingsdatum op een eerder tijdstip vast te stellen niet nader onderbouwd. Er is in de gegeven omstandigheden dan ook geen aanleiding om van deze mogelijkheid gebruik te maken. De kantonrechter ontbindt de arbeidsovereenkomst met inachtneming van de opzegtermijn.