werkneemster/Stichting Icare

Werkneemster is sinds 1 november 1980 in dienst bij (een rechtsvoorganger van) Icare in de functie van ziekenverzorgende, tegen een brutosalaris van € 2.092,56 exclusief onregelmatigheidstoeslag, vakantietoeslag en andere emolumenten, bij een werkweek van 30 uren. Op de arbeidsovereenkomst van werkneemster is de CAO Verpleeg-, Verzorgingshuizen en Thuiszorg, Kraamzorg en Jeugdgezondheidszorg (hierna: CAO VVT) van toepassing. Kern van het geschil tussen partijen is de vraag of Icare onregelmatigheidstoeslag over de vakantie- en verlofuren is verschuldigd.

De kantonrechter overweegt dat artikel 7:639 BW bepaalt dat de werknemer gedurende zijn vakantie recht op loon behoudt en dat artikel 7:645 BW bepaalt dat daarvan niet ten nadele van werknemer kan worden afgeweken. Wat onder begrip loon verstaan dient te worden is uitgelegd door het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ EU 15 september 2011, zaak C-155/10 (Williams e.a./British Airways). Dit arrest is nog verduidelijkt in het arrest C-539/12 van 22 mei 2014. Bepalend voor de vraag of een werknemer recht heeft op onregelmatigheidstoeslag gedurende zijn of haar vakantie is het antwoord op de vraag of de toeslag intrinsiek samenhangt met de hem opgedragen taken. Voorts dient de in verband met de vakantie te ontvangen beloning niet zodanig laag (lager dan de buiten de vakantie betaalde beloning) te zijn dat de werknemer hierdoor wordt weerhouden van het nemen van vakantie.

Vast staat dat werkneemster sinds 28 februari 1992 uitsluitend in nachtdiensten werkt en dat zij hiervoor een onregelmatigheidstoeslag ontvangt. Werkneemster heeft ter zitting betwist dat zij dezelfde werkzaamheden verricht als werknemers tijdens normale werktijden en zij heeft aangegeven dat zij ’s nachts zorgt voor rust en veiligheid. Icare heeft dit onvoldoende gemotiveerd bestreden. Ook al zou werkneemster, zoals Icare betoogt, naast haar functie als ziekenverzorgende, werkzaamheden (hebben) verricht(en) als voorzitter van de ondernemingsraad en als OC-lid, dan nog dient de conclusie te zijn dat de onregelmatigheidstoeslag een intrinsiek deel uitmaakt van de aan werkneemster toegekende taken waarvoor zij toeslag ontvangt. De kantonrechter overweegt dat het beleid van Icare, al dan niet gebaseerd op de cao, in strijd is met het in Nederland geldende recht, omdat een lagere beloning tijdens vakantie werkneemster ervan kan weerhouden om vakantie op te nemen. De kantonrechter is dan ook van oordeel dat het globale salaris inclusief de onregelmatigheidstoeslag de berekeningsmaatstaf is voor het salaris dat werkneemster ontvangt tijdens haar vakantie.