Appellant wordt op 4 juni 2008 ziek. Hij stelt dat op 4 juni 2008 sprake was van een verzekeringsplichtige arbeidsverhouding tussen hem en de B.V. waar hij werkzaam is (hierna: de B.V.) en heeft derhalve een WIA-uitkering bij het UWV aangevraagd. Op 7 februari 2013 wijst UWV deze aanvraag af, omdat appellant niet als werknemer werkzaam is geweest in dienstbetrekking, toen hij op 4 juni 2008 ziek werd. Appellant maakt tegen dit besluit bezwaar, hetgeen ongegrond wordt verklaard. De rechtbank oordeelt vervolgens dat op 4 juni 2008 geen sprake is geweest van een verzekeringsplichtige arbeidsverhouding tussen appellant en de B.V, omdat zich in het dossier geen gedingstukken bevinden die dit ondersteunen. Uit de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd die appellant heeft overgelegd, alsmede uit de door appellant overgelegde stukken, blijkt volgens de rechtbank niet dat is voldaan aan de vereisten van verplichting tot persoonlijke arbeidsverrichting, verplichting tot loonbetaling en het bestaan van een gezagsverhouding.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt als volgt. De rechtbank heeft terecht overwogen dat de door appellant overgelegde arbeidsovereenkomst, waarop als datum indiensttreding 1 mei 2008 is vermeld, niet voldoende is om een dienstbetrekking aan te tonen. Uit de gedingstukken blijkt dat vanaf 1 april 2009 een arbeidsrelatie tussen appellant en de B.V. is geregistreerd. Voor wat betreft het vereiste van loonbetaling heeft appellant slechts één loonbetaling, namelijk over de maand april 2009, kunnen aantonen. De inkomensverklaring 2008 en de aanslag inkomstenbelasting 2008 ondersteunen geenszins de stelling van appellant dat de B.V. in 2008 loonbetalingen heeft gedaan. Het Suwi-bedrijvenregister vermeldt als vestigingsdatum van de B.V. 3 juli 2008 en volgens de uittreksels van Suwinet heeft appellant van 30 juni 2008 tot en met 31 maart 2009 een bijstandsuitkering ontvangen. In zijn WIA-aanvraag heeft appellant zelf opgegeven dat hij per 1 april 2009 in dienst is getreden van de B.V. UWV heeft terecht de WIA-uitkering van appellant geweigerd. Het hoger beroep slaagt niet en de aangevallen uitspraak wordt bevestigd.