Besluit beëindiging ZW-uitkering van 1 december 2008, waartegen bezwaar ongegrond wordt verklaard. Na beroep blijft het besluit in stand. Er wordt geen hoger beroep ingesteld. Appellant doet bij brief van 8 februari 2012 UWV het verzoek terug te komen op het besluit van 1 december 2008 met verwijzing naar artikel 4:6 Algemene wet bestuursrecht (Awb). Ter onderbouwing legt appellant een rapport van een psychiater over van 24 november 1982 waaruit zou blijken dat hij al 30 jaar een persoonlijkheidsstoornis heeft, waarvan de verzekeringsartsen niet op de hoogte waren en waar ze geen rekening mee hebben gehouden. De Centrale Raad van Beroep overweegt dat de in dit rapport gestelde diagnose niet als nieuw gebleken feiten kan worden aangemerkt, nu ter zitting door appellant is verklaard dat het rapport al tijdens de ZW-procedure in 2008 bekend was bij hem en ter inzage is gegeven aan de verzekeringsartsen. Daarmee kan de in het rapport vermelde diagnose niet als een nieuw gebleken feit worden aangemerkt. De stelling van appellant dat de verzekeringsartsen het rapport en de diagnose destijds niet hebben betrokken in hun beoordeling, is in dit geval niet relevant voor de beantwoording van de vraag of de diagnose moet worden aangemerkt als een nieuw gebleken feit, omdat appellant al ten tijde van de ZW-procedure in 2008 met het rapport en de diagnose bekend was. Het verzoek is gedaan op een datum waarop het tijdvak waarover een ZW-uitkering kon worden verstrekt als bedoeld in artikel 29 lid 5 ZW reeds was verstreken. Een beoordeling over eventuele aanspraken voor de toekomst kan in deze procedure niet aan de orde komen.