Appellant werkte tot en met 10 februari 2013 in dienst van werkgever als beleidsadviseur. Werkgever meldt hem vanaf 22 september 2011 ziek. UWV stelt bij besluit van 26 juni 2014 vast dat appellant wegens het bereiken van de maximumduur van de uitkering geen recht meer heeft op een ZW-uitkering. Werkgever maakt bezwaar tegen dit besluit. Werkgever trekt het bezwaarschrift vervolgens in. UWV informeert appellant per brief dat werkgever het bezwaar heeft ingetrokken, dat de zaak daarmee is afgedaan, dat de bezwaarprocedure wordt beëindigd en dat er geen hoorzitting zal plaatsvinden. Appellant maakt tegen de inhoud van deze brief bezwaar. UWV verklaart het bezwaar niet-ontvankelijk. De rechtbank verklaart het beroep ongegrond. Daartoe overweegt de rechtbank dat de mededeling aan appellant in de brief dat de werkgever het bezwaar heeft ingetrokken niet kan worden aangemerkt als een rechtshandeling nu dit slechts de weergave is van een beslissing van de werkgever en niet een door UWV genomen beslissing. De brief brengt geen wijziging in de rechtspositie van appellant en kan niet worden aangemerkt als besluit in de zin van artikel 1:3 lid 1 Awb.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt als volgt. De Raad verenigt zich met het oordeel van de rechtbank. Genoemde brief van UWV bevat slechts de mededeling aan appellant dat de werkgever het bezwaar heeft ingetrokken. Deze mededeling kan niet worden aangemerkt als een publiekrechtelijke rechtshandeling als bedoeld in art. 1:3 lid 1 Awb en daarom niet als een besluit in de zin van dat artikel (zie de uitspraak van 21 juni 2005, ECLI:NLCRVB:2005:AT8031). De rechtbank heeft terecht geconcludeerd dat het beroep ongegrond is. De aangevallen uitspraak wordt bevestigd.