Appellant kon redelijkerwijs duidelijk zijn dat hem ten onrechte een WW-uitkering werd betaald naast een volledige WAO-uitkering, nu de WAO- en de WW-uitkeringen die appellant ontving samen een bedrag aan bruto-inkomsten opleverden dat hoger was dan hetgeen hij aan inkomsten genoot in de periode waarin hij een gedeeltelijke WAO-uitkering had naast zijn werkzaamheden.

De omstandigheid dat appellante zelf de verhuizing naar het buitenland heeft gemeld is geen dringende reden om van terugvordering af te zien nu die melding geen gevolg is van de terugvordering, maar de oorzaak daarvan.

Verblijf in het buitenland anders dan wegens vakantie vormt grondslag voor intrekking en terugvordering WW-uitkering. Beroep op vertrouwensbeginsel slaagt niet.