werkgever/werknemer

Werknemer (57 jaar) is in 1986 in dienst getreden van werkgever, een bouwbedrijf. Op 30 december 2010 heeft werkgever bij UWV WERKbedrijf een ontslagvergunning aangevraagd voor 15 werknemers, onder wie werknemer. Aan dit verzoek heeft werkgever sterk teruglopende bedrijfsresultaten ten grondslag gelegd die het noodzakelijk maken het aantal werknemers terug te brengen. Na verkregen toestemming van het UWV WERKbedrijf (maart 2011) heeft werkgever de arbeidsovereenkomst met werknemer opgezegd tegen 11 september 2011. Vanaf juni 2011 zit werknemer ziek thuis en ontvangt hij ziekengeld. Na het aflopen daarvan komt hij in aanmerking voor een WW-uitkering gedurende 38 maanden. Daarnaast bestaat er voor de branche een regeling voor gevallen als de onderhavige, waarbij de pensioenpremie voor een bepaalde periode wordt overgenomen. Werknemer vordert in de onderhavige procedure schadevergoeding wegens kennelijk onredelijk ontslag (€ 145.646,76 bruto ter zake van inkomensschade, € 165.584 bruto ter zake van pensioenschade en een bedrag van € 2.342,39 als schadevergoeding ex art. 6:96 BW). De kantonrechter heeft de vorderingen afgewezen.

Het hof oordeelt als volgt. De leeftijd van werknemer (57 jaar) ten tijde van het ontslag en de duur van het dienstverband (25 jaar) rechtvaardigen op zichzelf bezien niet dat hij aanspraak kan maken op een schadevergoeding. Dat werknemer niet of nauwelijks Nederlands spreekt is een omstandigheid de voor zijn risico komt. In het verleden was het verre van gebruikelijk werknemers als werknemer scholing te bieden ter voorkoming van een eenzijdige werkervaring, zodat werkgever dienaangaande geen verwijt treft of daarvan de gevolgen (deels) zou moeten dragen. Werkgever heeft onvoldoende weersproken gesteld dat zij relaties heeft benaderd met de vraag of zij ruimte hadden voor werknemer maar dat dit gezien de desastreuze gevolgen van de economische crisis voor de bouw niets heeft opgeleverd. Tegen de achtergrond hiervan, mede in aanmerking genomen het voor werknemer bestaande vangnet van sociale verzekeringen, is het hof met de kantonrechter van oordeel dat het ontslag ook op grond van het gevolgencriterium niet kennelijk onredelijk is.