werknemer/X Vlaggen B.V.

Werknemer (59 jaar) is op 1 oktober 1971 in dienst getreden bij een rechtsvoorgangster van werkgever. De arbeidsovereenkomst is met toestemming van het UWV WERKbedrijf opgezegd per 1 september 2009 wegens bedrijfseconomische redenen. Het ontslag van werknemer vond plaats in het kader van een reorganisatie van X Group, waarbij dertien arbeidsplaatsen kwamen te vervallen bij werkgever en tien arbeidsplaatsen bij X Vlagproductie B.V. In het kader van de reorganisatie is tussen X Vlagproductie B.V. enerzijds en FNV Bondgenoten en CNV Bedrijvenbond anderzijds een sociaal plan overeengekomen dat onder meer voorziet in een eenmalige vergoeding in de vorm van een bruto-uitkering ineens, gebaseerd op een fictieve aanvulling op een uitkering op grond van de Werkloosheidswet (WW). Aan de werknemers van werkgever die ten gevolge van bedoelde reorganisatie zijn ontslagen, is een uitkering overeenkomstig het sociaal plan aangeboden en uitbetaald. Werknemer ontving in dat kader € 13.421,70 bruto. Werknemer is voorts een WW-uitkering toegekend voor de duur van maximaal 38 maanden. Werknemer heeft zich op het standpunt gesteld dat sprake is van een kennelijk onredelijke opzegging. De kantonrechter heeft de vorderingen afgewezen.

Het hof oordeelt als volgt. Voor het antwoord op de vraag of het ontslag van werknemer kennelijk onredelijk is op grond van de belangenafweging (gevolgencriterium) spelen de volgende feiten en omstandigheden een rol:

• de relatief hoge leeftijd van werknemer ten tijde van het ontslag (59 jaar) en zijn bijzonder lang dienstverband (38 jaar), ten gevolge waarvan de uitkering overeenkomstig het sociaal plan voor hem relatief laag uitvalt (voor ieder jaar dat de arbeidsovereenkomst langer heeft geduurd dan zes jaar bedraagt de vergoeding feitelijk slechts tien procent van een maandsalaris). De uitkering conform het sociaal plan bedraagt nog geen vijf maanden brutoloon vermeerderd met vakantietoeslag. Van de andere bij het ontslag betrokken werknemers was maar één werknemer ongeveer even oud als werknemer (geboren in 1949) maar die had slechts een dienstverband van drie jaar. De andere werknemers waren minimaal tien jaar jonger dan werknemer en minimaal vijftien jaar korter in dienst;
• de bijzonder slechte kansen op de arbeidsmarkt van werknemer als 59-jarige met een eenzijdig arbeidsverleden.

Het ontslag moet derhalve kennelijk onredelijk worden geoordeeld. Bij de bepaling van de werknemer toekomende schadevergoeding dient het hof alle omstandigheden ten tijde van het ontslag in aanmerking te nemen. Die omstandigheden in aanmerking nemende, begroot het hof de werknemer toekomende schadevergoeding op € 25.000 bruto. Zijn vordering is tot dat bedrag toewijsbaar.