werknemer/het Koninkrijk Marokko

Feiten

Werknemer was sinds 1 oktober 1999 in dienst bij het Koninkrijk. Hij was feitelijk werkzaam op de Marokkaanse ambassade in Den Haag. Bij brief van de ambassadeur van 16 juni 2015 is werknemer met ingang van 16 juni 2015 (op staande voet) ontslagen wegens het herhaaldelijk ongeoorloofd verlof nemen en het niet respecteren van de werktijden; het niet respecteren van collega’s op het werk; het niet naleven van zijn plicht tot beroepsgeheim en de poging tot bedreiging van de heer X in aanwezigheid van een aantal ambassademedewerkers. Werknemer heeft een verklaring voor recht gevorderd dat het ontslag op staande voet niet rechtsgeldig is gegeven. Bij verzoekschrift van 25 juli 2016 heeft het Koninkrijk een voorwaardelijk ontbindingsverzoek ingediend. In de separate dagvaardingsprocedure over het ontslag heeft de kantonrechter de vorderingen van werknemer afgewezen en geoordeeld dat het ontslag rechtsgeldig is. In de beschikking is het voorwaardelijk ontbindingsverzoek toegewezen op de g-grond onder toekenning van een transitievergoeding van € 14.265,75 bruto. Werknemer bestrijdt in hoger beroep de juistheid van het in de verzoekschriftprocedure gegeven oordeel.

Oordeel

Zoals gezegd heeft het Koninkrijk het voorwaardelijk ontbindingsverzoek onder meer gebaseerd op de stelling dat werknemer onbevoegd gebruik heeft gemaakt van het officiële briefpapier van de Ambassade en valsheid in geschrifte heeft gepleegd. Dit handelen zou erin bestaan dat werknemer met gebruikmaking van het officiële briefpapier van de Ambassade een officiële verklaring heeft opgesteld die betrekking heeft op een aanvraag om een familielid naar Nederland te halen. Op deze verklaring is met de hand geschreven: 'Rejecté cause maladie'. Volgens het Koninkrijk heeft werknemer deze woorden zelf op de verklaring geschreven en niet de ambassadeur. Indien zou komen vast te staan dat werknemer de tekst zelf heeft geschreven en in de dagvaardingsprocedure (dus) heeft gelogen over (de persoon van) de opsteller, valt dit hem zwaar aan te rekenen. Het hof acht het dan ook nodig, mede gelet op hetgeen hierna zal worden overwogen, om een deskundigenbericht te gelasten. Voor het geval het deskundigenbericht uitwijst dat de handgeschreven tekst niet afkomstig is van werknemer, wordt nu reeds het volgende overwogen. Er is dan in elk geval geen sprake van een voldragen e-grond. Ten aanzien van de verstoorde arbeidsverhouding heeft het volgende te gelden. Nu het Koninkrijk zelf ook het standpunt inneemt dat herplaatsing wel in de rede ligt indien de verstoorde arbeidsverhouding zich beperkt tot de werkvloer, had het ontbindingsverzoek op die grond moeten worden afgewezen. Daarvoor bestaat temeer reden nu de verstoorde arbeidsverhouding vooralsnog veeleer het gevolg lijkt te zijn van het ontslag op staande voet en het voorwaardelijk ontbindingsverzoek dan van de handelwijze van werknemer. In dit geval is naar het oordeel van het hof dan ook niet voldaan aan het criterium van artikel 7:669 lid 3 sub g BW dat de arbeidsverhouding zodanig verstoord moet zijn dat in redelijkheid niet van de werkgever gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst te laten voortduren. Indien het deskundigenbericht uitwijst dat de handgeschreven tekst wel van werknemer is, heeft het volgende te gelden. In dat geval is naar het oordeel van het hof in elk geval sprake van een zodanige verstoring van de arbeidsverhouding, veroorzaakt door toedoen van werknemer, dat dit leidt tot een voldragen g-grond, die de (voorwaardelijke) ontbinding van de arbeidsovereenkomst rechtvaardigt. Met het oog op het uit te voeren deskundigenbericht wordt iedere verdere beslissing aangehouden.