werkneemster/Em-Té Supermarkten BV

Vervolg tussenvonnis (zie AR 2012-0085). Werkneemster is in dienst van Em-Té. Zij is uitgevallen met blijvende enkelproblemen. Haar arbeidsovereenkomst is vervolgens opgezegd, omdat zij niet meer in staat is het toilet en de kantine op de eerste verdieping te bereiken. Werkneemster vordert schadevergoeding wegens kennelijk onredelijk ontslag. In het tussenvonnis heeft de kantonrechter geoordeeld dat Em-Té niet als goed werkgever heeft gehandeld door geen onderzoek naar de (on)mogelijkheden en kosten van het plaatsen van een traplift in te stellen. Em-Té is vervolgens in de gelegenheid gesteld dit onderzoek alsnog te doen.

De kantonrechter oordeelt op grond van stukken die beide partijen hebben overgelegd dat de kosten voor de traplift voor Em-Té ongeveer € 6000 bedragen (na subsidie van het UWV). Van andere bezwaren tegen het plaatsen van een traplift dan de daarmee gemoeide kosten, is niet gebleken. Em-Té heeft aangevoerd dat de kosten onevenredig hoog zijn in verhouding tot het door werkneemster verdiende loon van € 782,04 bruto per maand. Dat standpunt wordt verworpen. Werkneemster was begin 2010 47 jaar oud, zij was geschikt voor het verrichten van haar eigen werk en zij zou in beginsel nog vele jaren voor Em-Té hebben kunnen werken. De investering zou derhalve vele jaren van betekenis voor werkneemster hebben kunnen zijn. Voorts was zij toen al ruim elf jaar in dienst. Er rustte derhalve op Em-Té, mede gelet op de bepalingen van de Wvp en de WGBH/CZ een bijzondere verplichting om belemmeringen weg te nemen die aan werkhervatting in de weg stonden. Geoordeeld wordt dat de opzegging kennelijk onredelijk is. Het is, gelet op haar omstandigheden, redelijk ervan uit te gaan dat werkneemster eerst na het eindigen van de periode waarin zij recht heeft op een WW-uitkering (30 maanden), weer werk zal hebben gevonden. Alle omstandigheden in aanmerking genomen, wordt de schade begroot op € 14.000 bruto.