Werkneemster is niet geslaagd in haar bewijslevering dat tussen haar en werkgever een afspraak is overeengekomen dat de arbeidsduur veertig uur per week zou bedragen.

Verstoorde arbeidsverhouding. Geen herstel arbeidsovereenkomst en geen billijke vergoeding. De houding van werkneemster duidt erop dat van herplaatsing binnen de bank weinig goeds te verwachten is.

Werkneemster handelt niet ernstig verwijtbaar door in een e-mail aan de RvB zware beschuldigingen over haar leidinggevende te uiten nadat zij binnen de organisatie geen gehoor kreeg voor klachten over haar leidinggevende. Arbeidsovereenkomst onterecht ontbonden. Billijke vergoeding.

Het door werkgeefster (terug)betaalde bedrag aan de curator, onder de voorwaarde dat het als concurrente vordering van de v.o.f. zou worden opgenomen, maakt niet dat werkgeefster daadwerkelijk aanspraak kan maken op betaling. De vordering is niet vast komen te staan.

Werkgever is de koudetoeslag die is opgenomen in de (minimum)cao Slagersbedrijf verschuldigd, onverminderd de bepaling in de bedrijfscao.

Het feit dat werkgever door de IND als erkend referent wordt beschouwd is niet doorslaggevend voor de beantwoording van de vraag of sprake is (geweest) van een arbeidsovereenkomst. Het werkgeversbegrip uit de WAV is immers buitengewoon breed en niet vergelijkbaar met het werkgeversbegrip in civielrechtelijke zin.

Arbeidsovereenkomst van bestuurder is terecht (voorwaardelijk) ontbonden op de e-grond. Werknemer is onvoldoende transparant geweest over het belangenconflict dat hij als verhuurder en algemeen directeur had bij het aangaan van de huuruitbreiding van het bedrijfspand.

De wijze van beëindiging van de mediation en de (eenzijdige) wijziging van de provisiestructuur met een substantiële inkomensachteruitgang tot gevolg, hebben aan de werkweigering het karakter van een dringende reden ontnomen.