Naar boven ↑

Update

Nummer 52, 2018
Uitspraken van 28-12-2018 tot 31-12-2018
Redactie: prof. mr. dr. A.R. Houweling, mr. L. Kirkpatrick, mr. M. Assenberg van Eijsden, mr. E.L. Eijkelenboom, mr. S.C. Goedhart, mr. C.P. Kuijer, mr. D. Ottevanger, mr. drs. T.J. Post, I.J. Schipper, mr. S.A. Slootweg, mr. S. van der Slot, mr. V. Twilt en mr. S. Wiersma-Helal.

Geachte confrères, collegae, amici en amicae,

Bijgaand treft u weer een nieuwe VAAN AR Update aan. Klik hier om de pdf vanaf de website te downloaden.

Wat wijzigt er per 1 januari 2019?
Per 1 januari 2019 verandert er een aantal regels. De belangrijkste wijzigingen zijn:

  • de aanpassing van de transitievergoeding (maximumbedrag wordt € 81.000 (is nu € 79.000));
  • versoepeling ‘kleine-werkgevers-regeling’, artikel 7:673d BW;
  • aanpassing van de WOR met een verplichting jaarlijks over ‘beloning(sverschillen)’ te spreken.

De Wet bescherming bedrijfsgeheimen (WBB) is reeds op 23 oktober jl. in werking getreden. Klik hier om alle overige wijzigingen te bezien.

Rechtspraak
Graag wijzen wij u op de volgende uitspraken.

Artikel 15 Cao Voortgezet Onderwijs over compensatie vakantieverlof vanwege zwangerschaps- en bevallingsverlof in strijd met gelijke behandeling man/vrouw
In AR 2018-1435 oordeelt de kantonrechter dat de regeling compensatie vakantieverlof zwangere werknemers in strijd is met EU-recht. De regeling compenseert wel samenloop van vakantieverlof en zwangerschaps- en bevallingsverlof in de zomervakantie, maar niet in andere periodes. Het feit dat het aantal vakantiedagen naar evenredigheid van het gewerkte aantal uren afneemt, is volgens de kantonrechter onvoldoende.

Samenloop WNT, transitievergoeding en billijke vergoeding toegestaan
In AR 2018-1438 oordeelt het hof dat het tijdens een vergadering met de raad van toezicht aankaarten van ervaren problemen door werkneemster-bestuurder met de voorzitter van de raad van toezicht niet de schoonheidsprijs verdient, maar geen reden is voor ontslag. De wijze waarop nadien het ontslag heeft plaatsgevonden is ernstig verwijtbaar. Werkneemster komt daarom een billijke vergoeding toe van € 170.000. De Stichting heeft ten onrechte het beeld gecreëerd dat werkneemster zich onbetamelijk zou hebben gedragen door haar direct op non-actief te stellen, e-mailaccounts op te heffen enzovoort. Het hof ziet in (doel en strekking van) de WNT geen beletsel om naast de billijke vergoeding ook een transitievergoeding toe te kennen. Het hof merkt voorts nog op dat de werking van een dwingendrechtelijke bepaling zoals het recht van de werknemer op een transitievergoeding en een billijke vergoeding ook niet kan worden weggecontracteerd. Partijen zijn het eens over de hoogte van de transitievergoeding ad € 82.104,12 bruto. Dit bedrag is weliswaar hoger dan het WNT-maximum van € 75.000 bruto, maar de transitievergoeding wordt – als vallend buiten het toepassingsbereik van de WNT – daardoor niet gemaximeerd.

Klachtplicht artikel 6:89 BW geldt in beginsel ook in het arbeidsrecht: tijdig klagen over ondeugdelijke loonbetaling vereist
In AR 2018-1431 oordeelt de kantonrechter dat ook in het arbeidsrecht de klachtplicht geldt. De schuldenaar heeft er belang bij dat er bij een geldschuld tijdig wordt geklaagd, omdat hij vanwege het tijdsverloop kan worden geconfronteerd met een reeds opgelopen schuld. Dat het een geldschuld betreft, sluit niet uit dat het bij niet tijdig klagen voor de schuldenaar moeilijker wordt de klachten van de schuldeiser te betwisten. Derhalve geldt de klachtplicht ook bij geschillen over onjuiste of onvolledige loonbetaling.

Opzegverbod wegens ziekte staat aan ontbinding seksueel intimiderende werknemer in de weg
In AR 2018-1430 oordeelt de kantonrechter dat het ontbindingsverzoek van de werkgever moet worden afgewezen, ondanks het feit dat op zich is voldaan aan de e- en g-grond. Het seksueel intimiderend gedrag van werknemer is voldoende komen vast te staan. Of de werkgever evenwel een jaar na het ontstaan van de redelijke grond belang heeft bij een spoedige beëindiging, weegt de kantonrechter af tegen het belang van bescherming van een zieke werknemer. In dit geval geeft het laatste belang de doorslag.

Benadeling eigenrisicodrager blijft ongestraft
In SZR 2018-0087 benadeelt de verzekerde de eigenrisicodrager door verwijtbaar werkloos te worden. De Raad oordeelt dat de tekst van artikel 45, eerste lid, aanhef en sub j van de ZW (de benadelingshandeling) geen grondslag biedt om het ziekengeld van de verzekerde geheel of gedeeltelijk, tijdelijk of blijvend te weigeren wegens het plegen van een benadelingshandeling. Tot 1 januari 2018 was het toepassingsbereik van artikel 45 volgens de Raad beperkt tot benadeling van de in het artikel genoemde fondsen of de kas. Met ingang van 1 januari 2018 (zie Verzamelwet SZW 2018, Stb. 2017, 484 en 485) is het artikel aldus gewijzigd dat ook de eigenrisicodrager is vermeld die de verzekerde benadeelt of zou kunnen benadelen.

Tot besluit…
Voor de Kerst werd het Verslag van de voorbereidingscommissie SZW gepubliceerd inzake de WAB. Het is een genot dit verslag te lezen. De kritiek vanuit de academie en VAAN wordt met instemming aangehaald. Een (van de vele) mooie passage wil ik u niet onthouden.

‘(…) De commissie regulering werk zal, naar deze leden begrijpen, tot 1 november 2019 tijd krijgen om te adviseren. Deze leden vragen in hoeverre de bevindingen van deze belangrijke commissie en haar antwoord op fundamentele vragen met betrekking tot de arbeidsmarkt vervolgens nog effectief meegenomen kunnen worden in het onderhavige wetsvoorstel, en beleidsontwikkeling op aanpalende dossiers, zoals het zzp-vraagstuk, het vraagstuk van loondoorbetaling bij ziekte, de WW, toegang tot de WIA en het beleid gericht op een Leven lang leren en ontwikkelen.

Raken wij, zonder het antwoord op fundamentele arbeidsmarktvragen van de commissie leidend te laten zijn voor het nemen van nieuwe beleidsstappen, niet nog verder in het “hervormingsmoeras” waarin Nederland op het punt van een meer omvattende visie op de arbeidsmarkt inmiddels beland is? Graag een grondige toelichting.

Volgens deze leden zou – samenvattend – stap één voor de arbeidsmarkt eigenlijk moeten zijn het gezamenlijk en met draagvlak definiëren van het niveau van werk-, inkomens-, en bestaanszekerheid dat wij in Nederland aan alle werkenden of inwoners – dus ook de nieuwe generaties – nu en in de toekomst willen (blijven) bieden. Het vaststellen van het minimale niveau van sociale en arbeidsbescherming zou vooraf moeten gaan aan het kijken naar de eng-gedefinieerde flex/vast mix, zoals nu gebeurt. De heer professor Wilthagen, hoogleraar Arbeidsmarkt, heeft dit basaal gewenste c.q. benodigde beschermingsniveau voor alle werkenden treffend het “Nederlands Aanvaardbaar Peil” genoemd. Deze leden delen de mening van professor Wilthagen, dat de ontwikkeling in Nederland juist meer gericht zou moeten zijn “arbeidsvorm-neutrale” regelingen en voorzieningen. Deelt de regering die mening en wil zij zich daar voor inzetten? Graag een uitvoerige toelichting.’

Er staat ons nog heel wat te wachten (en te doen) in 2019!!

Vragen of opmerkingen
Indien u problemen ondervindt met inloggen, kunt u contact opnemen met het secretariaat van de VAAN via het telefoonnummer 0343-430600 of via het e-mailadres secretariaat@vaan-arbeidsrecht.nl. Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar ar-updates@budh.nl.

Rest ons nog u een heel mooie laatste werkdag van 2018, maar vooral een heel mooi, gezond en WABberiaans 2019 toe te wensen!

Hof

Rechtbank