WW-uitkering ten onrechte beëindigd: voldoende aannemelijk dat betrokkene ook in Nederland werkzaamheden verrichtte.

Artikel 8 EVRM staat niet in de weg aan het beëindigen van de WW-uitkering wegens verblijf in het buitenland anders dan wegens vakantie.

De Raad stelt prejudiciële vragen ten aanzien van de verenigbaarheid van het woonplaatsvereiste van artikel 4a Toeslagenwet met artikel 6 van Besluit 3/80 en artikel 59 van het Aanvullend Protocol. Deze vragen zien in het bijzonder op het geval dat een gedeeltelijk arbeidsongeschikte betrokkene, met een verblijfsvergunning voor langdurig ingezetenen, het grondgebied van een lidstaat verlaat.

Appellante heeft woonplaats niet in Nederland behouden, maar overgebracht naar Duitsland. Van een vergelijkbare nauwe band met Nederland als bedoeld in het arrest Bergemann is in de situatie van appellante geen sprake.

UWV mag zich baseren op een in het buitenland verricht onderzoek bij de beoordeling van de mate van arbeidsongeschiktheid, maar aan een vertaalslag van beperkingen zoals vermeld door een buitenlandse arts naar de FML moeten stringente eisen worden gesteld.

Het tegenwerpen van de wekeneis zoals neergelegd in artikel 17 van de WW is in strijd met het in artikel 6, aanhef en vierde lid, van het ESH neergelegde stakingsrecht.

Tijdelijke vermindering van het aantal uren dat appellante binnen kantooruren kan werken als gevolg van een revalidatietraject leidt niet noodzakelijkerwijs tot een urenbeperking. Uit de FML blijkt niet dat zij beperkt is voor het werken buiten kantooruren. Vereist is dan wel dat de aan de schatting ten grondslag gelegde functies wisselende diensten kennen.

X/UWV

Vreemdeling die niet rechtmatig in Nederland verblijft maar wel in Nederland werkt, wordt op grond van artikel 3 lid 3 WW niet als werknemer beschouwd en komt derhalve geen beroep toe op de loongarantieregeling (artikel 61 e.v. WW). Centrale Raad van Beroep stelt HvJ EU prejudiciële vraag over verenigbaarheid van de artikelen 3 jo. 61 WW met Insolventierichtlijn