Bij een te verwachten ziekteverzuim van circa 25% wordt de grens van wat in redelijkheid nog van een werkgever kan worden verlangd niet overschreden. Appellant is geschikt voor het eigen maatgevende werk.

‘Proefdraaien’ terecht niet meegenomen in berekening referte-eis; loongerelateerde WGA-uitkering terecht afgewezen.

Toepassing ‘Beoordelingskader voor de duurzaamheid van arbeidsbeperkingen’ leidt tot de conclusie dat appellant recht heeft op een IVA-uitkering in plaats van een WGA-uitkering.

1. Belang garantsteller/verzekeraar bij verhaalsbesluit betreft in casu afgeleid belang. 2. UWV is niet gehouden om toekenningsbeslissingen – ongevraagd – aan garantsteller/verzekeraar te verstrekken.

Geen ambtshalve verplichting UWV om te beoordelen of er aanleiding is de verzekerde een maatregel op te leggen wegens het niet naleven van diens verplichtingen op grond van de Wet WIA als daartoe geen verzoek is gedaan.

Juiste toepassing van artikel 4:1, achtste lid, van het AIB, waarbij voor vakantiebijslag en EPS wordt uitgegaan van de per tijdvak opgebouwde bedragen, in plaats van de uitbetaalde bedragen.

Maatman juist vastgesteld. Geen sprake van een ‘medische afzakker’ of van ‘niet gerealiseerde toekomstverwachting’.

UWV is bij de beoordeling van het voortduren van de uitkering niet verplicht ambtshalve te bezien of er aanleiding is een maatregel op te leggen wegens het niet voldoen aan een van de verplichtingen.

X/Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

De civiele rechter is niet bevoegd inzake schadevergoedingsgeschillen wegens een besluit tot weigering van een WIA-uitkering op basis van een vrijwillige verzekering.