Beperkingen in FML onjuist weergegeven. Aanpassing FML aangewezen. Vervolgens zal in een arbeidskundig onderzoek moeten worden beoordeeld wat dit betekent voor de mate van arbeidsongeschiktheid van appellant.

Verzoek om voorlopige voorziening afgewezen. Denkbaar is dat, ondanks vernietiging bestreden besluit, op grond van nader onderzoek van UWV toch geoordeeld wordt dat verzoeker niet in aanmerking komt voor een WIA-uitkering. Verkrijgen van een terugvorderbaar bedrag is niet wat verzoeker beoogt.

Omdat het maandinkomen van werkneemster (als gevolg van een nieuwe loondoorbetalingsplicht op grond van art. 7:629 BW) het WIA-maandloon overtreft, is het maandelijks aan uitkering te betalen bedrag terecht op nihil gesteld. De onverschuldigde betaling van de WIA-uitkering, die via de werkgever is betaald, kan echter niet worden teruggevorderd omdat een dergelijke betaling in juridische zin niet aan de werkgever is gedaan.

Recht op ZW-uitkering eindigt omdat appellant geschikt wordt geacht voor de in het kader van een WIA-beoordeling in 2012 geselecteerde functies. Nu appellant niet gedurende 104 weken arbeidsongeschikt is geweest en hij daarmee de wachttijd, bedoeld in artikel 23 van de Wet WIA, niet heeft volbracht, is een uitkering op grond van deze wet terecht geweigerd.

Appellant heeft niet aannemelijk gemaakt dat de (vermeende) schade is ontstaan als gevolg van het niet opleggen van een loonsanctie aan zijn (voormalig) werkgever door UWV. Centrale Raad van Beroep wijst verzoek om materiële en immateriële schadevergoeding af.

Dagloongarantie is niet van toepassing op WIA-gerechtigde. Beroep op gelijkheidsbeginsel slaagt niet, nu WW- en WIA-gerechtigden niet als gelijke gevallen kunnen worden beschouwd. Wetgever heeft een garantiebepaling voor het WIA-dagloon bewust achterwege gelaten.

Voor de blijvende wijziging van het takenpakket van werknemer ontbreekt een medische reden, waardoor geen sprake is van het verrichten van passende arbeid. Uit artikel 7:629, eerste lid, van het BW vloeit een nieuwe loondoorbetalingsperiode van 104 weken voort.

UWV beëindigt terecht WAO-uitkering appellante, omdat zij minder dan 15% arbeidsongeschikt is. Beroep appellante op vertrouwensbeginsel slaagt niet. Geen sprake van mededelingen/toezeggingen waaraan zij gerechtvaardigd vertrouwen heeft mogen ontlenen.

Besluit van UWV dat appellant geen recht heeft op WIA-uitkering ontbeert een deugdelijke medische onderbouwing, aangezien de door de Raad geraadpleegde deskundige meer beperkingen dan UWV heeft aangenomen. UWV wordt opgedragen gebrek te herstellen.

UWV neemt terecht standpunt in dat appellante geen recht heeft op een IVA-uitkering. Dat behandeling achteraf gezien geen/minder verbetering heeft gebracht dan op datum in geding was te verwachten, is op zichzelf geen grond om oordeel verzekeringsarts voor onjuist te houden.