Vereiste voor een veroordeling tot schadevergoeding van UWV is dat de gestelde schade verband houdt met het onrechtmatige besluit en aldus sprake is van een causaal verband.

Berekening dagloon uitzendkracht op basis van laatste dienstbetrekking bij uitzendbureau, toepassing van artikel 3 Dagloonbesluit niet in strijd met artikel 15 ZW, noch met algemene beginselen van behoorlijk bestuur, noch met het Eerste protocol bij het EVRM.

Er bestaan voldoende aanknopingspunten om bij de beoordeling van de aanspraak op een ZW-uitkering het bestaan van een tweede dienstbetrekking voor bepaalde tijd naast een eerder tot stand gekomen dienstbetrekking voor onbepaalde tijd aan te nemen.

Ex-werkgever is belanghebbende bij besluiten over ZW-uitkering vanwege de Wet BeZeVa en heeft in casu procesbelang.

Geen strijd met rechtszekerheidsbeginsel bij beëindiging vrijwillige verzekering met terugwerkende kracht, aangezien appellant duidelijk te kennen heeft gegeven de verzekering niet te wensen en hij geen premie heeft betaald.

UWV heeft de juiste maatstaf arbeid gehanteerd, maar heeft ten onrechte geoordeeld dat appellante in medisch opzicht geschikt te achten was voor haar arbeid.

Uitgangspunt is dat de bestuursrechter het oordeel van een door hem benoemde deskundige volgt als de motivering van deze deskundige hem overtuigend voorkomt.

UWV heeft, vanwege de onzorgvuldige voorbereiding van de eigenrisicodrager welke voorbereiding UWV had moeten controleren, besluiten op onjuiste wijze bekendgemaakt, waardoor op onjuiste gronden het bezwaar niet-ontvankelijk is verklaard; het incidentele hoger beroep slaagt.

Hoewel de dagloonvaststelling voor appellante niet gunstig uitwerkt, is deze het gevolg van correcte toepassing van het Dagloonbesluit.

Door ook de beroepsgronden van appellante gericht op haar aanspraken op grond van de Wet WIA te beoordelen en daarover een beslissing te nemen, is de rechtbank getreden buiten de grenzen van het bestreden besluit en buiten de omvang van het geding.