Loonsanctie terecht opgelegd: UWV heeft op goede gronden geconcludeerd dat re‑integratie‑inspanningen in het tweede spoor onvoldoende zijn geweest en dat hiervoor geen deugdelijke grond was.

Vaststelling dagloon. Door de omstandigheid dat appellante in het eerste tijdvak van de referteperiode een WW-uitkering ontving, kwalificeert zij niet als starter/herintreder in de zin van artikel 18 Dagloonbesluit.

UWV heeft terecht beslist dat de werkgever voldoende re-integratie-inspanningen heeft verricht. De in hoger beroep overgelegde informatie van algemene aard geeft bovendien geen aanleiding om anders te oordelen over de beperkingen van appellant.

Uitwerking loonbegrip in Dagloonbesluit niet in strijd met de bedoeling van de Wet WIA.

Het in de referteperiode opgenomen onbetaalde verlof heeft een nadelig gevolg voor het dagloon van appellante in het kader van haar WW-uitkering; geen strijd met bedoeling besluitgever.

Besluit 3/80, gelezen in samenhang met artikel 59 van het Aanvullend Protocol, verzet zich in het concrete geval niet tegen het exportverbod ex artikel 4a van de TW.

Zorgovereenkomst wordt niet aangemerkt als privaatrechtelijke dienstbetrekking, zodat het dagloon juist is vastgesteld.

UWV heeft terecht beslist dat de werkgever van appellante voldoende re-integratie-inspanningen heeft verricht, zodat de loonsanctie terecht is bekort. Voorts heeft UWV de WIA-uitkering van appellante terecht geweigerd.

Werknemer heeft herhaaldelijk niet meegewerkt aan zijn re-integratie. UWV heeft werknemer dan ook terecht als verwijtbaar werkloos aangemerkt, zodat de WW-uitkering terecht niet tot uitbetaling is gekomen.

Toetsing verbetering belastbaarheid tweede ziektejaar. Geen aanleiding om de door appellant in hoger beroep ingebrachte medische informatie voor te leggen aan de door de rechtbank ingeschakelde onafhankelijke deskundige psychiater De Mooij.