Een verslaving aan verdovende middelen wordt niet aangemerkt als ziekte of gebrek, tenzij uit die verslaving gebreken voortvloeien, dan wel indien de verslaving noodzaakt tot een klinische opname of behandeling.

Wederrechtelijk verkregen inkomsten uit hennepkwekerij had appellant moeten melden bij UWV en zijn aanleiding voor herziening en terugvordering onverschuldigd betaalde ZW-uitkering.

Er bestaan voldoende aanknopingspunten om bij de beoordeling van de aanspraak op een ZW-uitkering het bestaan van een tweede dienstbetrekking voor bepaalde tijd naast een eerder tot stand gekomen dienstbetrekking voor onbepaalde tijd aan te nemen.

Uitgangspunt is dat de bestuursrechter het oordeel van een door hem benoemde deskundige volgt als de motivering van deze deskundige hem overtuigend voorkomt.

Geen recht op vergoeding van immateriële schade wegens geestelijk lijden als gevolg van het feit dat pas na jaren procederen is gebleken dat UWV ten onrechte heeft geweigerd aan appellant een AAW/WAO-uitkering te verstrekken. UWV en rechtbank hebben het verzoek van appellant terecht opgevat als een verzoek om vergoeding van immateriële schade en niet (tevens) als een verzoek om vergoeding van materiële schade in de vorm van gederfde pensioeninkomsten.

UWV heeft terecht aan appellante een loonsanctie opgelegd wegens het verrichten van onvoldoende re-integratie-inspanningen. Onjuist advies van bedrijfsarts komt voor rekening van appellante.

De medische belastbaarheid van appellant wordt beoordeeld aan de hand van geobjectiveerde medische aandoeningen. In dit geval kan de door de appellant geclaimde ernstige pijn niet worden verklaard door de aanwezige medische afwijking.

Niet aannemelijk is gemaakt dat appellant een deugdelijke grond had om in zo beperkte mate re-integratieactiviteiten te ontplooien. UWV heeft zich terecht op het standpunt gesteld dat hij verplicht was de ZW-uitkering (deels) op appellant te verhalen.

Als na beëindiging van een arbeidsongeschiktheidsuitkering, WW wordt ontvangen en tijdens de WW-periode een ziekmelding volgt, zijn de functies die ten grondslag hebben gelegen aan een beoordeling in het kader van de arbeidsongeschiktheidsuitkering te zien als de arbeid van betrokkene. Een van die functies is voldoende voor de vaststelling dat geen recht bestaat op ziekengeld.

Herziening of intrekking ZW-uitkering met terugwerkende kracht is in dit geval toegestaan, omdat appellant moest begrijpen dat hij geen recht had op ZW. In dit geval geen strijd met het rechtszekerheidsbeginsel.