De besluitgever heeft met de wijziging van artikel 6, eerste lid, van het Dagloonbesluit 2013 de belangen van zowel de werknemers die vallen onder de zuivere als de onzuivere 35-min-situatie miskend. Het artikel moet om die reden buiten toepassing blijven.

UWV is verplicht om ook de werkgeversbijdrage in de pensioenpremie van appellant over de niet-genoten vakantiedagen over te nemen in het kader van de loongarantieregeling.

Dagloonbesluit 2015 moet in onderhavig geval buiten toepassing blijven omdat de wetgever onvoldoende aandacht heeft besteed aan de belangen van de verzekerden die op het moment van aanvaarden van arbeid in de veronderstelling verkeerden dat zij zouden kunnen terugvallen op het (hogere) dagloon op grond van de dagloongarantieregeling van Dagloonbesluit 2013.

Geen sprake van een privaatrechtelijke dienstbetrekking, maar van een gefingeerde dienstbetrekking: intrekking en terugvordering ZW- en WW-uitkering.

Het gelijkheidsbeginsel strekt niet zo ver dat een bestuursorgaan is gehouden om in het verleden gemaakte fouten te herhalen.

Terugvordering onverschuldigd betaalde uitkering wegens verlies hoedanigheid van werknemer. De door de rechtbank genoemde feiten (o.a. het geen gebruik hebben kunnen maken van de startersregeling door het met terugwerkende kracht toekennen van een uitkering) vormen geen bijzondere omstandigheden in de zin van artikel 4:84 Awb om van de beleidsregels af te wijken.

Geen dringende reden omdat het ontslag van de Rijksambtenaar is gebaseerd op een enkele gedraging en niet is gebleken dat de Rijksambtenaar daadwerkelijk nevenwerkzaamheden heeft ontplooid. De Rijksambtenaar heeft geen inbreuk gemaakt op de eisen die zijn gesteld wat betreft integriteit.

Afwijzing schadeverzoek kwalificeert niet als een besluit omdat niet is voldaan aan het vereiste van materiële connexiteit. De gestelde schade is niet veroorzaakt door een besluit in de zin van artikel 1:3 Awb maar door (het nalaten van) een feitelijke handeling (het onjuist en onvolledig informeren door UWV).

De Raad onderschrijft opnieuw de opvatting van UWV dat het zijn controle op het voldoen aan de sollicitatieplicht van WW-gerechtigden steekproefgewijs mag uitvoeren en daarbij de periode bepaalt waarover de WW-gerechtigde een overzicht van zijn sollicitatieactiviteiten verstrekt.

Het tijdsverloop in de onderzoeksfase en de periode daarna staat niet aan het aannemen van een arbeidsrechtelijke dringende reden in de weg. Appellant heeft begrijpelijke verklaringen gegeven voor het tijdsverloop en betrokkene is gedurende de procedure steeds geschorst geweest.