Uit het belastende karakter van de loonsanctie vloeit voort dat het aan het UWV is om aannemelijk te maken dat zich na de afgifte van het deskundigenoordeel veranderingen in de medische situatie van werknemer hebben voorgedaan. Vastgesteld wordt dat UWV in dat aannemelijk maken niet is geslaagd.

Niet aanvechten opzegging tijdens ziekte levert benadelingshandeling op: ZW-uitkering terecht geweigerd.

UWV wordt niet in zijn standpunt gevolgd dat de passende arbeid de bedongen arbeid is geworden. UWV heeft niet met concrete gegevens onderbouwd dat partijen zich overeenkomstig de gewijzigde situatie bestendig hebben gedragen.

Onjuiste maatstaf arbeid; het op verzoek van werkgever enkele keren thuis verrichten van enkele werkzaamheden, biedt onvoldoende aanknopingspunten voor een andere maatstaf arbeid.

UWV heeft terecht vastgesteld dat werkgever en werknemer geen bevredigend resultaat als bedoeld in de Beleidsregels en de RIV-toets hebben bereikt.

Het standpunt van de arbeidsdeskundige in het kader van het verstrekte deskundigenoordeel dat geen sprake was van een adequate regie had voor appellante aanleiding en startpunt moeten vormen om de re-integratie verder adequaat vorm te geven. Appellante wordt niet gevolgd in haar stelling dat sprake zou zijn geweest van een inadequaat deskundigenoordeel.

Verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft onvoldoende onderbouwd dat geen sprake was van diagnostische criteria voor PTSS. Arbeidsongeschiktheid is een direct gevolg van de zwangerschap.

Appellante is tekortgeschoten in de sociaal-medische begeleiding van werkneemster. Loonsanctie is terecht opgelegd.

UWV brengt appellant terecht in aanmerking voor een WGA-vervolguitkering in plaats van een IVA-uitkering. De vermoeidheid van appellant wordt serieus genomen, maar de oorzaak van die vermoeidheid kan slechts ten dele worden toegeschreven aan ziekte of gebrek.

Negatieve beoordeling van de verrichte re-integratie-inspanningen kan niet louter worden gebaseerd op wat na het opmaken van het RIV wel of niet is gebeurd.