Het beginsel van het verbod van reformatio in peius is niet overtreden omdat het UWV ook los van het ingediende bezwaar bevoegd is om de LAU-uitkering van appellante in te trekken. Dat de bezwaarprocedure, waarvan de inzet was dat appellante volledig en duurzaam arbeidsongeschikt was, heeft geresulteerd in het beëindigen van appellantes LAU-uitkering, vormt geen aanleiding om terug te komen van de rechtspraak op dit punt.

Terechte weigering WIA-uitkering en beëindiging en terugvordering ZW-uitkering: appellant was geen werknemer in de zin van artikel 3 lid 1 ZW en (daarmee) in de zin van artikel 8 lid 1 Wet WIA.

Het tijdsverloop in de onderzoeksfase en de periode daarna staat niet aan het aannemen van een arbeidsrechtelijke dringende reden in de weg. Appellant heeft begrijpelijke verklaringen gegeven voor het tijdsverloop en betrokkene is gedurende de procedure steeds geschorst geweest. 

UWV heeft met het rapport werknemersfraude aannemelijk gemaakt dat appellante nooit in dienst is geweest van B.V. Appellante heeft geen enkel tegenbewijs geleverd. De WW- en ZW-uitkering zijn terecht teruggevorderd.

WW-uitkering terecht geweigerd nu appellant geen werknemer is; geen gezagsverhouding tussen appellant (docent) en school.

Werknemer pleegt geen benadelingshandeling door te kiezen voor een ontslag op eigen verzoek met een ontslagvergoeding in plaats van een werkbegeleidingsperiode.

Appellant treft geen verwijt van de te late aanvraag voor een WW-uitkering. UWV-kantoor maakte door de verhuizing een verlaten en onttakelde indruk.

UWV heeft bij de berekening van het dagloon later uitbetaalde WW-uitkering terecht buiten beschouwing gelaten.

Onverkorte toepassing beleid zou tot onevenredige gevolgen leiden; besluit wordt herzien met terugwerkende kracht van vijf jaar in plaats van één jaar.

UWV heeft de WAO-uitkering van appellant terecht teruggevorderd, aangezien appellant niet aan zijn inlichtingenplicht heeft voldaan.