Op basis van een praktische schatting moet de mate van arbeidsongeschiktheid op een hoger percentage worden vastgesteld. Onvoldoende is komen vast te staan dat de inkomsten van een gezonde administratief medewerker met een werkweek van twintig uur representatief zijn voor de resterende verdiencapaciteit.

Appellant is niet-ontvankelijk in hoger beroep. Geen procesbelang. Appellant kan immers niet meer krijgen dan hij al toegekend heeft gekregen.

De verzekeringsarts heeft de mogelijkheid om in het individuele geval af te wijken van de lijst van beperkingen dan wel aanvullende beperkingen te formuleren, zowel op de FML als in de verzekeringsgeneeskundige rapporten.

De overgang van de vestiging moet als de overgang van een zelfstandige economische eenheid worden aangemerkt. Nu de zieke werknemer weliswaar in dienst was bij de vervreemder maar niet werkzaam bij de overgedragen vestiging, kan de loongerelateerde uitkering niet worden toegerekend aan de verkrijger op grond van artikel 84 lid 4 Wet WIA.

De rechtbank heeft ten onrechte de bijzondere verzwarende aspecten van het laatst verrichte werk in ogenschouw genomen, terwijl het doel van artikel 19 lid 5 ZW is om voor vangnetters zonder werkgever het begrip ‘zijn arbeid’ te verruimen door, in het geval sprake is van bijzondere aspecten van het werk welke aan werkhervatting in de weg staan, deze aspecten buiten beschouwing te laten.

UWV heeft terecht besloten het inkomen als zelfstandige in het kader van de inkomenseis bij de WGA-loonaanvullingsuitkering te berekenen door de winst over het betreffende boek/kalenderjaar te delen door twaalf maanden en deze evenredig toe te rekenen, in plaats van de behaalde winst toe te rekenen aan de periode(n) waarin is gewerkt. De slechte bedrijfseconomische omstandigheden van appellante behoren tot het normale bedrijfsrisico.

Appellante heeft de informatieplicht geschonden door op het aanvraagformulier voor een toeslag op haar WIA-uitkering de geboortedatum van haar partner onjuist in te vullen. UWV heeft de te veel betaalde toeslag terecht teruggevorderd.

Besluit UWV weigering WIA-uitkering berust niet op een deugdelijke motivering, nu daaraan ten onrechte ten grondslag ligt dat appellante in verband met psychische beperkingen niet in staat was haar eigen maatgevende functie uit te oefenen.

Gezien het feit dat de arbeidsongeschiktheid van ex-werkneemster voortkomt uit dezelfde ziekteoorzaak als die op grond waarvan zij arbeidsongeschikt was voor haar werk bij werkgeefster, komt de WGA-uitkering voor rekening van werkgeefster (eigenrisicodrager).

UWV heeft onvoldoende aannemelijk gemaakt dat als gevolg van het schenden van de informatieplicht niet is vast te stellen of er voor appellante recht op een WIA-uitkering bestaat en is ten onrechte overgegaan tot intrekking en terugvordering met terugwerkende kracht van WIA-uitkering.