Van een arbeidsovereenkomst is geen sprake omdat de partijbedoeling niet werkelijk gericht was op het verrichten van arbeid in enigerlei vorm, maar op het voortzetten van bij de vorige werkgever ontstane re-integratieverplichtingen.

Weigering UWV de betalingsverplichting van werkgever (ex hoofdstuk IV van de WW) na faillissement over te nemen – appellanten zouden niet voldoende hebben gedaan om hun loon van werkgever betaald te krijgen en zodoende een benadelingshandeling hebben gepleegd – is in strijd met Insolventierichtlijn.

appelanten/raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

Weigering UWV de betalingsverplichting van werkgever (ex hoofdstuk IV van de WW) na faillissement over te nemen – appellanten zouden niet voldoende hebben gedaan om hun loon van werkgever betaald te krijgen en zodoende een benadelingshandeling hebben gepleegd – is in strijd met Insolventierichtlijn.

De door UWV aangevoerde bedenkingen tegen het rapport van een onafhankelijke deskundige vormen geen aanleiding voor de Raad om het rapport niet te volgen.

UWV heeft terecht de gevraagde faillissementsuitkering op grond van hoofdstuk IV WW ontzegd, nu vast is komen te staan dat er geen sprake was loonaanspraken. Appellant is door wisseling van standpunt van UWV ter zitting bij de rechtbank niet tekort gedaan of benadeeld.

Aan de uitzonderingssituatie van artikel 3:5 lid 3 AIB is niet voldaan, omdat geen sprake is van een relevant arbeidsurenverlies. UWV heeft het pensioen met toepassing van artikel 3:5 lid 1 AIB terecht op de WW-uitkering in mindering gebracht.

Voor het aannemen van een privaatrechtelijke dienstbetrekking moet sprake zijn van een verplichting tot het persoonlijk verrichten van arbeid, een gezagsverhouding, en een verplichting tot het betalen van loon.

Van belang voor de bepaling van het recht op WW-uitkering is niet hoe hoog eventuele verdiensten zijn geweest, maar het aantal arbeidsuren per week. UWV heeft geen feiten en omstandigheden aangedragen waaruit blijkt dat appellante zelf werkzaamheden heeft verricht in de in haar woning aangetroffen hennepkwekerij.

ABP-keuzepensioen is terecht in mindering gebracht op WW-uitkering. De dienstbetrekking waaruit het ABP-keuzepensioen voortvloeide, ging vooraf aan de dienstbetrekking waaruit het recht op WW-uitkering ontstond en heeft dus niet daarnaast bestaan.

UWV heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat appellant geen dienstverband heeft gehad en derhalve niet is aan te merken als werknemer in de zin van de WW. Geen aanleiding onderzoek te doen naar het bestaan van eventuele verklaringen van andere personen in hetzelfde onderzoek omtrent gefingeerde dienstverbanden.