Met de Brief waarin UWV een termijn stelt waarbinnen de betaling van een geldschuld moet plaatsvinden is een betalingsverplichting in het leven geroepen. De brief is dus gericht op een rechtsgevolg en door UWV terecht aangemerkt als een besluit.

Naar aanleiding van het Korošec-arrest van het EHRM preciseert de Raad de uitgangspunten bij de toetsing door de bestuursrechter van de beoordeling van arbeidsongeschiktheid door verzekeringsartsen.

Volgens vaste rechtspraak wordt voor het bepalen van de immateriële schadevergoeding als gevolg van een onrechtmatig besluit aansluiting gezocht bij het civielrechtelijke schadevergoedingsrecht.

Uit de stelling van UWV dat appelante voor ‘gemiddeld ongeveer 30 uur per week’ belastbaar is, kan niet worden afgeleid dat appellante maximaal 30 uur per week belastbaar is. De in de FML genoemde functies hebben geen van alle een hogere arbeidsbelasting dan 32 uur per week en vallen daarmee binnen de bandbreedte van de gestelde urenbeperking.

UWV laat na een zorgvuldig, deugdelijk medisch onderzoek te verrichten naar de (laattijdige) ziekmelding met terugwerkende kracht door werknemer en heeft onvoldoende oog voor de gevolgen voor de voormalig werkgever.

UWV heeft zich ten onrechte gebaseerd op de louter theoretische mogelijkheid van een longtransplantatie bij de behandeling van de aanvraag voor de verkorte wachttijd.

Of sprake is van een gehele of gedeeltelijke overgang van onderneming moet volgens de Centrale Raad van Beroep worden beantwoord aan de hand van de vraag of aan de voorwaarden in artikel 7:662 BW is voldaan.

Toepassing artikel 39a WAO. WAO-uitkering van appellant komt niet voor verhoging in aanmerking, nu de toegenomen arbeidsongeschiktheid (als gevolg van hartinfarct) niet voortkomt uit dezelfde oorzaak als die waarvoor appellant reeds uitkering ontvangt (onder meer obesitas).

Niet verschijnen op het spreekuur voor een verzekeringsgeneeskundige herbeoordeling leidt tot intrekking WGA-loonaanvullingsuitkering en de op grond van de TW toegekende toeslag. Geen medische gronden om aan te nemen dat betrokkene niet in staat was naar het spreekuur te komen.

UWV trekt ten onrechte WAO-uitkering en tegemoetkoming op grond van de Wtcg in. Niet is komen vast te staan dat appellant in het verleden opzettelijk en met het oog op het verkrijgen van een WAO-uitkering een onjuist beeld heeft geschetst van zijn beperkingen.