De Centrale Raad van Beroep acht artikel 25 WW in overeenstemming met het lex certa-beginsel. De rechtsnorm is voldoende bepaald en voor de werknemer is voorzienbaar wanneer niet of onvoldoende nakoming van deze inlichtingenverplichting leidt tot bestraffing.

Verwijtbare werkloosheid. De dienstbetrekking is op verzoek van appellante beëindigd. Weliswaar had appellante reële hartklachten, maar de daartoe geëigende weg van ziekmelding heeft appellante niet bewandeld. Bovendien kon zij minder uren gaan werken.

Niet-genoten vakantiedagen en openstaand vakantiegeld worden niet in aanmerking genomen voor de vaststelling van het dagloon. Volgens de tussen partijen gemaakte afspraken was de uitbetaling (nog) niet vorderbaar tijdens de referteperiode.

Afwijzing herzieningsverzoek. In de door verzoeker ingebrachte stukken van neuroloog zijn geen aanwijzingen te vinden voor standpunt dat verzoeker destijds de ontslagname niet (in overwegende mate) kon worden verweten, dan wel dat voortzetting van de dienstbetrekking destijds niet van hem kon worden gevergd.

Ten onrechte WW-uitkering wegens verwijtbare werkloosheid geweigerd. Gelet op het tijdsverloop in de onderzoeksfase en de kwalificatiefase moet worden geconcludeerd dat de gedragingen van appellant voor de korpschef blijkbaar niet zodanig waren dat deze een arbeidsrechtelijke dringende reden voor ontslag vormden.

Appellant heeft niet binnen 26 weken na intreden van betalingsonmacht van werkgever de aanvraag voor een faillissementsuitkering ingediend. Toen duidelijk werd dat beslag op bankrekeningen niets opleverde, had het kenbaar moeten zijn dat werkgever in een toestand van blijvende betalingsonmacht verkeerde.

Melding eigenrisicodrager van verwijtbaar gedrag van werknemer tijdens re-integratietraject niet gebaseerd op gegrond vermoeden. Geen sprake van lopend re-integratietraject. UWV was niet gehouden nader onderzoek te doen en werknemer is terecht geen maatregel opgelegd.

De rechtbank is ten aanzien van de WW-uitkering van betrokkene van een onjuiste beslis- en betalingstermijn uitgegaan. De Raad wijst het verzoek van betrokkene om vergoeding van wettelijke rente af, daar de verschuldigde wettelijke rente minder dan € 10 bedraagt.

Verwijtbare werkloosheid. UWV was gehouden met toepassing van paragraaf 7 van de Beleidsregel toepassing artikelen 24 en 27 WW 2006 een maatregel op te leggen wegens benadeling voor de duur van de periode dat appellante nog in dienst had kunnen zijn.

UWV heeft terecht de WIA-uitkering aan appellant ontzegd omdat hij op het moment dat hij arbeidsongeschikt is geraakt niet verzekerd was voor de Wet WIA. De bij de vaststellingsovereenkomst toegekende uitkering ter zake van de werkloosheid van appellant vindt zijn grondslag in de vaststellingsovereenkomst en vloeit voort uit de van toepassing zijnde cao, en is zodoende niet gebaseerd op de WW.