UWV heeft terecht vastgesteld dat de herleefde WW-uitkering van appellant niet geldend gemaakt kan worden omdat de ontslagname van appellant heeft geleid tot verwijtbare werkloosheid.

Vakbond kan zich niet beroepen op hoofdstuk IV van de WW – in het kader van gemaakte advocaatkosten voor de faillissementsaanvraag van werkgever – wegens de omstandigheid dat zij geen werknemer is.

UWV was niet verplicht zelf nader onderzoek te doen naar de vraag of sprake is van verwijtbare gedragingen tijdens het bevorderen van de inschakeling in de arbeid omdat appellante de op haar rustende re-integratietaak nog niet ter hand had genomen. Het niet reageren op een  ongericht verzoek van de overheidswerkgever levert bovendien geen overtreding op van artikel 25 van de WW.

Van een arbeidsovereenkomst is geen sprake omdat de partijbedoeling niet werkelijk gericht was op het verrichten van arbeid in enigerlei vorm, maar op het voortzetten van bij de vorige werkgever ontstane re-integratieverplichtingen.

UWV heeft terecht geconcludeerd dat appellante wegens haar strafontslag verwijtbaar werkloos is geworden. UWV heeft dat standpunt kunnen baseren op het disciplinaire onderzoek en er bestond geen aanleiding nader, zelfstandig onderzoek te verrichten. Van verminderde verwijtbaarheid is ook geen sprake.

UWV heeft de hoogte van de inkomstenverrekening op juiste wijze berekend en terecht het betaalde bedrag aan voorschotten op de WW-uitkering teruggevorderd. Geen sprake van dringende reden om van terugvordering af te zien.

Aan de uitzonderingssituatie van artikel 3:5 lid 3 AIB is niet voldaan, omdat geen sprake is van een relevant arbeidsurenverlies. UWV heeft het pensioen met toepassing van artikel 3:5 lid 1 AIB terecht op de WW-uitkering in mindering gebracht.

Voor het aannemen van een privaatrechtelijke dienstbetrekking moet sprake zijn van een verplichting tot het persoonlijk verrichten van arbeid, een gezagsverhouding, en een verplichting tot het betalen van loon.

Van belang voor de bepaling van het recht op WW-uitkering is niet hoe hoog eventuele verdiensten zijn geweest, maar het aantal arbeidsuren per week. UWV heeft geen feiten en omstandigheden aangedragen waaruit blijkt dat appellante zelf werkzaamheden heeft verricht in de in haar woning aangetroffen hennepkwekerij.

ABP-keuzepensioen is terecht in mindering gebracht op WW-uitkering. De dienstbetrekking waaruit het ABP-keuzepensioen voortvloeide, ging vooraf aan de dienstbetrekking waaruit het recht op WW-uitkering ontstond en heeft dus niet daarnaast bestaan.