Geachte confrères, collegae, amici en amicae,

Bijgaand treft u weer een nieuwe VAAN AR Update aan. Klik hier om de pdf vanaf de website te downloaden.

Rechtspraak
Graag wijzen wij u op de volgende uitspraken.

Hof: jarenlang lankmoedig (en onjuist) accorderen van declaratie door opvolgende leidinggevenden, maakt niet dat sprake is van een verworven dagvergoedingsrecht
In AR 2025-0089 staat de vraag centraal of werknemer door een zeer lange periode en op grote schaal verkeerd toepassen van een onkostenvergoedingsregeling een recht op declaratie heeft verworven (FNV/Pontmeyer-criteria (AR 2018-0761). Volgens het Hof Amsterdam is dit niet het geval. Hoewel de regeling lange tijd verkeerd is toegepast door de leidinggevenden heeft de werkgever (het UWV) wel steeds duidelijk uitgelegd hoe de regeling zou moeten worden toegepast. Een nettovergoeding van onkosten kan fiscaaltechnisch alleen als hier ook echt onkosten tegenover staan. Bovendien heeft het UWV belang bij gelijke behandeling van alle medewerkers, zodat voor werknemer geen uitzondering kan worden gemaakt.

Hof: daags voor mondelinge behandeling verzoek tot vernietiging ontbindingsbeschikking wijzigen in herstel in strijd met ‘tweeconclusieregel’
In AR 2025-0080 oordeelt het hof dat het verzoek tot vernietiging van het toegewezen ontbindingsverzoek (zoals verzocht in het beroepschrift) niet toewijsbaar is, nu uit artikel 7:683 lid 1 BW volgt dat de uitspraak van de kantonrechter ‘staat’: eenmaal ontbonden blijft de oorspronkelijke arbeidsovereenkomst ontbonden. Het hof kan desgevraagd de arbeidsovereenkomst (laten) herstellen, maar dat heeft werkneemster niet gevraagd in het beroepschrift. Op grond van de tweeconclusieregel is wijziging van het verzoek na indiening van het beroepschrift (en het verstrijken van de appèltermijn) in beginsel niet meer mogelijk. Met de voorgestelde wijziging van het verzoek is sprake van een wezenlijke verandering van het verzoek. Volgens de Hoge Raad geldt de tweeconclusieregel ook voor eiswijzigingen.

Berekening transitievergoeding bij ontbinding conform Nayak-beschikking
In dezelfde uitspraak gaat het hof ook in op de berekening van de transitievergoeding in geval van ontbinding van de arbeidsovereenkomst. Hoewel de wet in artikel 7:686a lid 4 aanhef en onder b BW de periode voor het opeisen van de transitievergoeding verbindt aan de feitelijke einddatum van de arbeidsovereenkomst, ziet het hof in de onderhavige situatie aanleiding voor overeenkomstige toepassing van wat de Hoge Raad overwoog in de Nayak-beschikking over de aanspraak op de transitievergoeding in relatie tot onregelmatige opzegging van de arbeidsovereenkomst (zie AR 2020-0835). In deze beschikking overwoog de Hoge Raad dat, gelet op het doel van de dwingendrechtelijke wettelijke transitievergoeding, niet kan worden aangenomen dat de wetgever heeft bedoeld dat de werknemer door een onregelmatige opzegging van de arbeidsovereenkomst zijn aanspraak op de wettelijke transitievergoeding kwijtraakt. Een redelijke wetsuitleg brengt daarom naar het oordeel van de Hoge Raad mee dat bij onregelmatige opzegging door de werkgever, het recht op en de hoogte van de wettelijke transitievergoeding moeten worden bepaald aan de hand van het tijdstip waarop die arbeidsovereenkomst zou zijn geëindigd als de werkgever deze regelmatig zou hebben opgezegd. Het hof ziet niet in waarom dit door de Hoge Raad geformuleerde uitgangspunt anders zou moeten worden uitgelegd indien geen sprake is van opzegging maar van ontbinding van de arbeidsovereenkomst. Het hof past de ‘Nayak-regel’ dan ook toe op de onderhavige kwestie.

Ktr.: Aanzegging via AFAS Insite heeft werknemer niet bereikt
In AR 2025-0082 oordeelt de kantonrechter dat het versturen van een aanzegbrief in het AFAS Insite-systeem aan werknemer, werknemer niet heeft bereikt. Werknemer ontving geen melding dat in zijn AFAS Insite-omgeving een brief klaarstond. Nu werknemer niet in deze omgeving is geweest, heeft de brief hem niet tijdig bereikt. Daarbij speelt mee dat werkgever niet vaker berichten aan werknemers via AFAS Insite verstuurde. Andere feiten en omstandigheden waaruit volgt dat werknemer had moeten weten dat de aanzegging via AFAS Insite werd gecommuniceerd, heeft werkgever niet gesteld. Er zijn daarom geen omstandigheden die ertoe leiden dat het niet ontvangen van de aanzegging voor risico moet komen van werknemer. Het blijft dus voor rekening en risico van werkgever dat de inhoud van de brief werknemer niet heeft bereikt.

Ktr.: WSW-werkgever heeft extra re-integratieplicht passend werk te zoeken voor werknemer met blijvende beperkingen
In AR 2025-0086 oordeelt de kantonrechter dat Dethon (WSW-werkgever) op grond van artikel 7:658a BW verplicht is werknemer in staat te stellen ander passend werk te verrichten, nadat de 104-weken arbeidsongeschiktheid zijn verstreken. Vooralsnog is niet gebleken dat Dethon hieraan in voldoende mate heeft voldaan. Naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter komt het niet werken van werknemer doordat partijen uitgingen van zijn arbeidsongeschiktheid terwijl achteraf zijn arbeidsgeschiktheid is vastgesteld in redelijkheid niet voor rekening van werknemer. Overigens is ook niet gebleken dat Dethon in die periode werknemer in staat heeft gesteld passend werk te verrichten, dan wel dit heeft bevorderd. Daarbij weegt mee dat van Dethon meer inspanning gericht op het bevorderen van re-integratie verwacht mag worden. Zij draagt als openbaar lichaam zorg voor tewerkstelling van personen met een afstand tot de arbeidsmarkt, zoals werknemer.

Vragen of opmerkingen
Indien u problemen ondervindt met inloggen, kunt u contact opnemen met het secretariaat van de VAAN via het e-mailadres secretariaat@vaan-arbeidsrecht.nl. Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar juridisch@boom.nl.

Rest ons nog u een bijzonder fijne dag toe te wensen.