Door vrijwillige verlenging periode loonbetaling bij ziekte is het manco van de te late start van re-integratie via het tweede spoor hersteld. UWV kan appellante in redelijkheid niet blijven verwijten dat zij te laat is gestart.

De rechtbank is uitgegaan van een juiste maatstaf arbeid, betrokkene was ongeschikt voor haar eigen arbeid.

Appellant heeft niet aannemelijk gemaakt dat de (vermeende) schade is ontstaan als gevolg van het niet opleggen van een loonsanctie aan zijn (voormalig) werkgever door UWV. Centrale Raad van Beroep wijst verzoek om materiële en immateriële schadevergoeding af.

Angst voor verlies dienstbetrekking is geen rechtvaardiging voor ziekmelding na afloop van de periode van nawerking.

Onderzoek UWV naar sollicitatieactiviteiten van ex-werknemer mag zich uitstrekken tot laatste drie maanden voorafgaande aan de gedane melding van de eigenrisicodrager. Dat WW-uitkering ten tijde van melding reeds was geëindigd maakt niet dat van die termijn moet worden afgeweken.

Voor de blijvende wijziging van het takenpakket van werknemer ontbreekt een medische reden, waardoor geen sprake is van het verrichten van passende arbeid. Uit artikel 7:629, eerste lid, van het BW vloeit een nieuwe loondoorbetalingsperiode van 104 weken voort.

Geen sprake van zorgvuldig onderzoek en geen deugdelijke motivering in de situatie dat werknemer in een periode van twee jaar slechts tweemaal de verzekeringsarts heeft bezocht en er geen oordeel over de arbeidsongeschiktheid is gegeven, waardoor niet kan worden uitgesloten dat UWV de periode van arbeidsongeschiktheid van de werknemer ten onrechte 104 weken aaneengesloten heeft geacht.

Het sluiten van een beëindigingsovereenkomst is onder deze omstandigheden een benadelingshandeling.

Ten onrechte door UWV opgelegde loonsanctie. Hoewel niet kon worden uitgesloten dat het gekozen re-integratietraject uiteindelijk niet succesvol zou zijn, mocht dat risico gelet op de omstandigheden worden genomen. Dat de re-integratie niet is gelukt, betekent niet dat de inspanningen onvoldoende zijn geweest.

Appellante heeft een benadelingshandeling gepleegd door te kiezen voor het vorderen van schadevergoeding in plaat van het aanvechten van het aan haar gegeven ontslag, waarvoor geen deugdelijke grond bestaat, maar wat appellante gezien de omstandigheden evenmin in overwegende mate kan worden verweten.