Geachte confrères, collegae, amici en amicae,

Bijgaand treft u weer een nieuwe VAAN AR Update aan. Klik hier om de pdf vanaf de website te downloaden.

Rechtspraak
Graag wijzen wij u op de volgende uitspraken.

HvJ EU: Europese Commissie niet verplicht voorstel van sociale partners op EU-niveau aan Raad voor te leggen voor tenuitvoerlegging op EU-niveau (omzetten in richtlijn)
In AR 2021-1118 treffen we een principiële zaak aan over de reikwijdte van artikel 155 VWEU. Volgens de Europese vakbond dient de Commissie gevolg te geven aan een verzoek van representatieve sociale partners die op EU-niveau een overeenkomst hebben gesloten die zij op EU-niveau ten uitvoer wensen te zien worden. Het Hof van Justitie EU oordeelt evenwel anders. Uit de tekst en doelstelling van artikel 155 VWEU leidt het Hof af dat de Europese Commissie een discretionaire bevoegdheid blijft behouden om voorstellen aan de Raad voor te leggen.

COVID-19: anti-vaxxer medewerkster zorginstelling die op LinkedIn onder meer werkgever uitmaakt voor oorlogsmisdadiger en Jodenvervolger 
In AR 2021-1115 oordeelt de rechter over de vraag of de ‘anti-vaccinatie’-uitlatingen van werkneemster op LinkedIn reden zijn voor ontslag. De rechter verwijst naar het Herbai-arrest (EHRM 5 november 2019, 11608/15) en oordeelt dat werkneemster enerzijds berichten plaatst over redenen waarom je je niet moet laten vaccineren. Deze berichten passen binnen de grenzen van vrijheid van meningsuiting. Anderzijds plaatste werkneemster berichten waarin mensen die betrokken zijn bij vaccinatie(beleid) vergeleken worden met oorlogsmisdadigers en Jodenvervolgers. Deze uitlatingen kwalificeren niet als gematigd, opiniërend en/of informatief en gericht op kennisdeling en/of uitwisseling van standpunten, zoals zij zelf aanvoert, maar als emotioneel, veroordelend en beledigend. Met het plaatsen van deze berichten heeft werkneemster een grens overschreden die niet noodzakelijk was voor het door haar nagestreefde doel, terwijl de inhoud daarvan kwetsend kan zijn of is geweest voor haar eigen collega’s. Volgt ontbinding.

Arbitragecommissie KNVB over ‘onderhandelen in transferperiode’
In AR 2021-1114 staat in een uitspraak van de Arbitragecommissie KNVB de vraag centraal of de arbeidsovereenkomst tussen de voetballer en zijn club, Volendam, ontbonden moet worden omdat de club niet ingaat op een bod van Wolfsburg van € 2.000.000. De commissie oordeelt als volgt. Het bestaan van Volendam hangt af van het opleiden en vervolgens gedurende de looptijd van met spelers gesloten arbeidsovereenkomsten ‘verkopen’ van spelers op de (internationale) voetbalmarkt. Deze markt kenmerkt zich naar het oordeel van de Arbitragecommissie door een turbulent en hard spel van vraag een aanbod. Dat het (harde) spel van vraag en aanbod impact heeft op de individuele speler en daarbij betrokken bestuurders, alsmede tussen speler en club tot over en weer gevoelde zorg en frustraties en tot spanningen kan leiden valt niet te ontkennen en is evident. Een en ander brengt op zich, zonder verdere bijzondere omstandigheden, waarvan te dezen niet is gebleken, niet met zich mee dat snel tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst moet worden besloten. Naar het oordeel van de arbitragecommissie staat het Volendam in beginsel vrij haar belangen te bewaken in het eerder genoemde spel van vraag en aanbod. Dat Volendam aan werknemer een onvoorwaardelijke toezegging heeft gedaan dat hoe dan ook in de zomer van 2021 tot een transfer van werknemer zou worden gekomen, is niet gebleken en komt de Arbitragecommissie ook niet aannemelijk voor, omdat dit immers zou impliceren dat Volendam met ieder aanbod zou hebben in te stemmen en dat is onmiskenbaar niet de bedoeling geweest. Aangezien Volendam in haar communicatie duidelijk heeft gemaakt dat de door haar gevraagde – in de visie van werknemer onhaalbare – transfersom voor onderhandeling vatbaar is en ook gebleken is dat zulks het geval is, is naar het oordeel van de Arbitragecommissie geen sprake van een onredelijke opstelling van Volendam die een ontbinding van de arbeidsovereenkomst zou rechtvaardigen.

Proeftijdontslag werknemer wegens wijziging werkdagen door werkgever, valt onder ‘niet vrijwillig vertrek’ in de zin van het studiekostenbeding/Studiekostenbeding wegens incorporatie ‘nietig’
In AR 2021-1112 oordeelt de rechter over de geldigheid van een studiekostenbeding. Naar het oordeel van de rechter hoefde werkneemster er niet van uit te gaan dat zij op andere dagen dan maandag, dinsdag en vrijdag zou werken. Nu dit wel van haar werd gevergd is het ontslag geen ‘vrijwillige keuze’ maar een gedwongen keuze. Derhalve geldt het studiekostenbeding niet.

In AR 2021-1096 stond de vraag centraal of een studiekostenbeding in strijd was met de cao. Nu werkgever wel, maar werknemer niet gebonden was, is van toepassing van artikel 12 WCAO geen sprake. Omdat de werkgever de cao door middel van een dynamisch beding heeft geïncorporeerd, wordt het studiekostenbeding alsnog in strijd met deze cao-bepaling geoordeeld.

Bestuurder die weigert achterstallig loon en ziekengeld te betalen na vonnis in kracht van gewijsde, treft een ernstig persoonlijk verwijt (aansprakelijk in privé)
In AR 2021-1116 oordeelt de rechter dat een bestuurder van een bv waarvan geen betalingsonmachtmelding is gedaan, die een jaar lang weigert achterstallig loon en ziekengeld te betalen aan werkneemster een persoonlijk ernstig verwijt treft. Bestuurder dient in  persoon ruim € 22.000 aan werkneemster te betalen.

Vragen of opmerkingen
Indien u problemen ondervindt met inloggen, kunt u contact opnemen met het secretariaat van de VAAN via het telefoonnummer 0343-430600 of via het e-mailadres secretariaat@vaan-arbeidsrecht.nl. Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar ar-updates@budh.nl.

Rest ons nog u een bijzonder fijne dag toe te wensen.