Geachte confrères, collegae, amici en amicae,

Bijgaand treft u weer een nieuwe VAAN AR Update aan. Klik hier om de pdf vanaf de website te downloaden.

Rechtspraak
Graag wijzen wij u op de volgende uitspraken.

Ambtshalve toetsing g-grond leidt tot ontbinding, na afwijzing d- en i-grond. Nettovergoeding kosten rechtsbijstand
In AR 2020-0848 oordeelt de kantonrechter dat van een d-grond geen sprake is (want geen verbetertraject na ontwikkelassessment) en evenmin van de i-grond (geen sprake van een ‘bijna voldragen andere grond’). Vervolgens overweegt de kantonrechter dat hij op grond van artikel 25 Rv ambtshalve moet toetsen of niet een van de andere ontslaggronden aan de orde is. Naar het oordeel van de rechter is in casu sprake van een voldragen g-grond. Omdat de werkgever bovendien ernstig verwijtbaar heeft gehandeld door in te zetten op ontslag, komt werknemer een billijke vergoeding toe. Naast een (uitvoerig gemotiveerde) billijke vergoeding komt de werknemer een nettovergoeding voor kosten rechtsbestand (naast de standaard proceskostenveroordeling) toe.

Voor ambtenaren gelden extra integriteitsnormen
In AR 2020-0869 staat de vraag centraal of een werknemer geen oneigenlijk gebruik heeft gemaakt van de NS Businesscard en privégebruik van de leaseauto door tijdens arbeidsongeschiktheid ruim 50.000km te reizen. De werkgever, Kadaster, vond dat sprake was van niet-integer handelen en verzocht ontbinding op de e-grond. De kantonrechter oordeelt dat de stelling van werkneemster dat zij zich dagelijks bij haar ouders terugtrok om te herstellen van de arbeidsongeschiktheid, wat tot 280km per dag leidde, een verklaring is voor de vele kilometers. Het gebruik van de NS Businesscard bleek bij de dochter vandaan te komen die heeft opgebiecht de kaart te hebben gebruikt. Werkneemster wist dit niet en wil de kosten vergoeden. Ondanks het feit dat van ambtenaren een hogere maatstaf van integriteit mag worden verlangd, is geen sprake van een voldragen e-grond.

Situatieve arbeidsongeschiktheid leidt niet tot een Xella-vergoeding
In AR 2020-0865 is sprake van een werkneemster die langdurig arbeidsongeschikt is geweest. In het voorjaar van 2019 stelt de verzekeringsarts van het UWV vast dat geen sprake meer is van arbeidsongeschiktheid. Werkneemster stelt zich op het standpunt dat sprake is van ‘situatieve arbeidsongeschiktheid’ en de werkgever bijgevolg de arbeidsovereenkomst moet beëindigen onder toekenning van een vergoeding. De kantonrechter oordeelt anders. Uit de uitspraak van de Hoge Raad in de zaak Xella blijkt dat de verplichting van een werkgever om mee te werken aan beëindiging van een ‘slapend dienstverband’ is beperkt tot die gevallen waarin is voldaan aan de vereisten voor beëindiging van de arbeidsovereenkomst wegens langdurige arbeidsongeschiktheid als gevolg van ziekte. Er is geen aanleiding of aanwijzing om aan te nemen dat die uitspraak ook ziet op een situatie van ‘situatieve arbeidsongeschiktheid’. Er is ook geen reden om te oordelen dat een situatie van ‘situatieve arbeidsongeschiktheid’ moet worden gelijkgesteld aan een ‘slapend dienstverband’ als bedoeld in de uitspraak van de Hoge Raad in de zaak Xella. Een ‘slapend dienstverband’ in de zin van die uitspraak verschilt immers wezenlijk van een geval van ‘situatieve arbeidsongeschiktheid’, omdat in het eerste geval sprake is van langdurige arbeidsongeschiktheid wegens ziekte en in het tweede geval niet. Ook is sprake van een wezenlijk verschil in die zin, dat in het eerste geval aanspraak bestaat op compensatie van het UWV voor de betaling van de transitievergoeding en in het tweede geval niet. Het UWV heeft in dit geval blijkens zijn brieven van 2 december 2019 en 6 december 2019 ook nadrukkelijk aan De Jongh meegedeeld dat zij geen compensatie zal krijgen voor een eventuele betaling van de transitievergoeding aan werkneemster.

Niet-verlengen tijdelijk contract wegens handicap na arbeidsongeval leidt tot een billijke vergoeding
In AR 2020-0863 staat de vraag centraal of sprake is van ernstig verwijtbaar handelen door het niet voortzetten van een tijdelijke arbeidsovereenkomst. De kantonrechter is van oordeel dat werknemer voldoende feiten en omstandigheden heeft aangevoerd om te vermoeden dat werkgeefster de arbeidsovereenkomst niet heeft verlengd vanwege de chronische ziekte of de handicap van werknemer. Deze feiten en omstandigheden doen in ieder geval vermoeden dat de arbeidsovereenkomst niet is voortgezet vanwege de beperkte inzetbaarheid van werknemer, dus vanwege de chronische ziekte of handicap van werknemer. Aan werknemer komt een vergoeding toe van € 7.500.

Werknemer Action is ten onrechte op staande voet ontslagen om diefstal tasje van € 0,03, ondanks duidelijk en kenbaar zerotolerancebeleid
Tot besluit, omdat de zaak veel media haalde, in AR 2020-0849 de uitspraak van een Action-medewerker die ‘vergat’ zijn boodschappentasje af te rekenen en bijgevolg een ontslag op staande voet kreeg. Hoewel er een duidelijk en kenbaar zerotolerancebeleid wordt gehanteerd bij werkgever, acht de kantonrechter in dit geval het ontslag op staande voet niet rechtsgeldig. Over de aard van de dringende reden geldt dat het hier gaat over een zogenoemd bagatel: een zaak van zeer geringe waarde. Het gaat hier namelijk om een plastic tasje met een verkoopwaarde van € 0,03. Dit plastic tasje wordt in Action niet als een product dat in de schappen ligt verkocht, maar is een middel om producten mee te vervoeren. Meer in het algemeen kostten plastic tasjes vroeger niets en betaal je er tegenwoordig vaak slechts een laag bedrag voor, vanuit de gedachte dat plastic milieuvervuilend is en het gebruik daarvan beperkt moet worden. Het meenemen van een plastic tasje is weliswaar niet geoorloofd, maar om dit te bestempelen als diefstal/verduistering of wederrechtelijke toe-eigening dekt in deze zaak de lading ook niet goed. Tot een daadwerkelijke verrijking van de ‘dader’ komt het namelijk niet, omdat het tasje eigenlijk niks waard is, anders dan bij diefstal van een voorwerp uit de schappen van een winkel. Werknemer was ten tijde van het ontslag ongeveer anderhalf jaar in dienst en heeft steeds goed gefunctioneerd. Ten slotte zijn de persoonlijke omstandigheden van werknemer van belang. Werknemer heeft daarover verteld dat hij zijn leven na een periode van werkloosheid dankzij zijn baan bij Action weer op de rit had. Hij zit op dit moment in de schuldsanering. Door het ontslag is hij opnieuw in de financiële problemen gekomen en kampt hij nu met een huurachterstand. Het ontslag heeft werknemer dus zwaar getroffen. Al met al oordeelt de kantonrechter dat ontslag op staande voet in dit geval te ver gaat. Daarbij weegt in zware mate mee dat het hier gaat over een plastic tasje, een vrijwel waardeloos voorwerp, tegenover de vergaande gevolgen voor werknemer van het ontslag. Aan werknemer worden een vergoeding wegens onregelmatige opzegging (€ 2.945,75 bruto), de transitievergoeding (€ 686,63 bruto) en een billijke vergoeding (€ 3.600 bruto) toegekend.

Vragen of opmerkingen
Indien u problemen ondervindt met inloggen, kunt u contact opnemen met het secretariaat van de VAAN via het telefoonnummer 0343-430600 of via het e-mailadres secretariaat@vaan-arbeidsrecht.nl. Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar ar-updates@budh.nl.

Rest ons nog u een bijzonder fijne dag toe te wensen.