Rechtspraak
Graag wijzen wij u op de volgende uitspraken.

Hof van Justitie EU: lidstaten mogen voorwaarden stellen aan (actieve) werknemersvertegenwoordiging ondanks artikel 45 VWEU (vrij verkeer van werknemers)
In AR 2017-0930 oordeelt het Hof van Justitie EU over de vraag of het verlies van OR-lidmaatschap bij verhuizing van deel- en lidstaten, alsmede de voorwaarde dat men voor medezeggenschap werkzaam moet zijn in de lidstaat van de vestiging, niet in strijd is met artikel 45 VWEU. De vraag deed zich voor omdat de aandeelhouder van TUI vond dat binnen het internationale concern de vertegenwoordiging niet goed geregeld was. Volgens hem zouden ook werknemers in dienst van andere vennootschappen (buiten de betreffende lidstaat) in de OR plaats moeten kunnen nemen. Volgens het Hof heeft op dit vlak (nog) geen harmonisatie plaatsgevonden en mogen lidstaten bij collectieve werknemersvertegenwoordiging voorwaarden stellen die lidstaatgebonden zijn.

Hof van Justitie EU: overgang van onderneming in de publieke sector wegens ontbreken openbare taak. Geschorste werknemer gaat mee over
In AR 2017-0929 oordeelt het Hof van Justitie EU over de vraag of ontbinding van een publiekrechtelijk lichaam met voortzetting van de activiteiten in twee andere lichamen tot overgang van onderneming leidt. Het Hof herhaalt de rechtspraak op het terrein van overgang van onderneming in de publieke sector en benadrukt dat enkel overgang van publieke taken is uitgesloten van de werkingssfeer van de richtlijn. In casu lijkt het vooral om meer commerciële activiteiten van de gemeente te gaan die zich voor toepassing van de richtlijn lenen. Dat sprake is van ontbinding van een rechtspersoon en opsplitsing van activiteiten staat aan OVO niet in de weg (zie Klarenberg-arrest).
Daarnaast oordeelt het Hof dat de omstandigheid dat werknemer op het moment van de vermeende overgang niet in actieve dienst is, maar een schorsing van de arbeidsovereenkomst geniet (in casu onbetaald verlof) niet betekent dat de bescherming van de richtlijn verloren gaat. Zolang een werknemer naar nationaal recht arbeidsrechtelijke bescherming geniet, blijven ook de gevolgen van de Richtlijn overgang van onderneming van toepassing (aldus het Hof).

Begroting billijke vergoeding conform Hairstyle: ook bij ontbinding, immateriële schade bij onbehoorlijk ontslag en verhouding transitievergoeding tot gevolgen
In AR 2017-0925 geeft de kantonrechter invulling aan de Hairstyle-beschikking van de Hoge Raad. Volgens de kantonrechter mag deze beschikking ook worden gebruikt bij ontbinding van de arbeidsovereenkomst waarbij de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld (in casu had de werkgever aan leerlingen, ouders en medewerkers een oordeel gevraagd over werknemer, waarmee werknemer onmogelijk nog zijn taken kon uitoefenen). De kantonrechter schat in wat de duur van het dienstverband zou zijn geweest zonder het handelen van de werkgever en brengt hierop in mindering een deel van de transitievergoeding nu deze deels voorziet in de gevolgen van het ontslag. Ook kent de kantonrechter waarde (en vergoeding) toe aan het verwijtbaar gedrag van de werkgever, zonder dat sprake is van een strafsanctie (waar volgens de Hoge Raad bij het vaststellen van de billijke vergoeding geen rekening mee dient te worden gehouden).

In AR 2017-0903 wordt Hairstyle toegepast bij een 681-zaak. De kantonrechter oordeelt hier dat de gevolgen van het ontslag afdoende in de transitievergoeding zijn afgedekt. Wel dient er reparatie van de ‘onvoldragen grond’ plaats te vinden (duur van het verbetertraject van zes maanden moet in geld worden uitgekeerd).

In AR 2017-0905 wordt bij een AVA-ontslag aan werknemer € 60.000 aan billijke vergoeding toegekend, waaronder € 10.000 wegens immateriële schade (diffamerende wijze waarop partijen uiteen zijn gegaan, de daarmee samenhangende imagoschade en psychische schade).

Beroep van ‘verkrijgende werkgever’ op nadeliger arbeidsvoorwaarden in nieuwe arbeidsovereenkomst na aanbesteding thuiszorg is naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar
In AR 2017-0928 oordeelt het hof dat de contractuele – slechtere – afspraken met werknemer, zich niet verhouden met de bedoeling van de cao Verpleeg-, Verzorgingshuizen en Thuiszorg, Kraam- en Jeugdgezondheidszorg. Hoewel werknemer als artikel 14 WCAO-werknemer geen beroep op deze cao toekomt, oordeelt het hof dat toepassing van de slechtere arbeidsvoorwaarden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zijn.
Het hof gaat in dit arrest uitvoerig in op de bedoeling van artikel 12 van de ‘Thuiszorg-cao’. Meer in het bijzonder staat de vraag centraal of een verkrijger de ‘cao-arbeidsvoorwaarden’ of de ‘individuele arbeidsvoorwaarden’ moet handhaven. Volgens de verkrijger was het eerste aan de orde en werd werkneemster anders ingeschaald. Volgens het hof is het tweede aan de orde, omdat anders de bescherming teniet zou gaan.

AR Poll
Net iets meer dan 11% is het eens met de stelling: ‘Uitsluiting transitievergoeding bij AOW-leeftijd is in strijd met de Richtlijn gelijke behandeling (leeftijdsdiscriminatie).’
De nieuwe stelling luidt: ‘Kantonrechters weten wel raad met de vaststelling van de billijke vergoeding na Hairstyle.’ Breng hier uw stem uit.

Inzenden eigen rechtspraak
Steeds vaker ontvangen wij ingezonden rechtspraak. Dank daarvoor! Beschikt u zelf over een nog niet gepubliceerde uitspraak die relevant is voor de arbeidsrechtpraktijk en rechtsontwikkeling, klik dan hier om de geanonimiseerde uitspraak in te zenden.

Vragen of opmerkingen
Indien u problemen ondervindt met inloggen, kunt u contact opnemen met het secretariaat van de VAAN via het telefoonnummer 0343-430600 of via het e-mailadres secretariaat@vaan-arbeidsrecht.nl. Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief, dan kunt u mailen naar ar-updates@budh.nl.

Rest ons nog u een bijzonder fijne dag toe te wensen.